1 กรกฎาคม 2546 12:34 น.
เฒ่าทารก
อยากนะ อยากเป็น อยากเก่ง
อยากเล่น อยากลอง อยากฝึก
อยากฝัน อยากคิด อยากนึก
อยากถ่ายทอดความรู้สึก อยากบอก อยากเขียน
คาราวะพี่น้องผองเพื่อน
พอช่วยเตือน สอนสั่ง หลั่งอักษร
ตัวข้าน้อย ได้ลิ้มรส แห่งบทกลอน
ทุกวรรคตอน น้อมรับ สู่บัญชา
อ่อนไป แข็งไป ขอท่านกล่าว
ตรงนี้ยาว ตรงโน้นสั้น ตรงนั้นหาย
ต้องเป็นคำนี้ ต้องใช้คำนั้น จึงไม่อาย
ให้สุดท้าย นายคนนี้ คู่ใจคุณ
1 กรกฎาคม 2546 08:44 น.
เฒ่าทารก
ท้องฟ้าเวิ้งว้างกว้างไกล
ดำทมึนดั่งควันไฟแผดเผา
ความระอุอบอวนเวียนวนเบา
หยดเป็นเงาคลุมเมืองทั้งธานี
ครั้นเบิกตาฝ้าฟ้าฟางกลางโลงแคบ
กดใจแปลบลงหมอนนอนอีกหน
ราตรีสร้างแสงจันทร์ดับสู่มืดมน
ยังไม่พ้นกาลกาฬแดนสนธยา.....
หน้าส่วนตัว
528
