20 เมษายน 2548 00:25 น.
เด็กน่าlove
นับวันเวลาที่ได้รู้จักคุณ
เป็นเวลาที่ไม่มากแต่ก็ไม่น้อย
เราน่าจะได้ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้
ที่ผ่านมาเหมือนไม่รู้จักคุณเลย
ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าตัวเองรู้และเข้าใจคุณมากที่สุดกว่าใคร ๆ
เอาเข้าจริง...ยิ่งได้รู้จักคุณ สัมผัสความเป็นคุณมากขึ้น
ก็รู้ว่า...แท้จริงแล้วฉันไม่รู้จักคุณเลย
ภายใต้ท่าทีเฮฮาร่าเริงที่คุณแสดงออกให้คนอื่นเห็น
ฉันสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างแอบซ่อนไว้ภายใต้ท่าทางร่าเริงนั้น
เวลาที่คุณเผลอ...ดวงตาคุณครุ่นคิด
เหมือนคนมีอะไรในใจ
พยายามถามไถ่คุณด้วยไม่อยากให้คุณไม่สบายใจ
แต่แทบทุกครั้งคำตอบที่ได้รับคือความว่างเปล่า
คุณบอกไม่เคยมีอะไรให้หนักใจเลย
คุณโกหกไม่เก่งเลยนะ
ภายใต้ความว่างเปล่าของคุณ
กลับซุกซ่อนเครื่องหมายคำถามไว้ในแววตา
20 เมษายน 2548 00:22 น.
เด็กน่าlove
ใครนะ...
ที่บอกว่าความห่างไกลเป็นเรื่องดี
ดีเพราะทำให้รู้ว่าในความห่างไกล
ยังมีความคิดถึงจากใครอีกคน
ถ้าเราอยู่ใกล้กันตลอดเวลา
ก็คงไม่รู้สึกโหยหากันและกัน
คุณมักให้เหตุผลอย่างนี้เสมอ
เวลาที่กลับมาจากการห่างหายไปนาน ๆ
บอกคุณไปว่าห่วงหาคุณมากแค่ไหนเวลาที่คุณไม่อยู่
จนต้องบอกกับตัวเองว่า..ต่อไปนี้จะไม่คิดถึงคุณอีกแล้ว
เพราะทำใจไม่ได้กับการที่คุณเงียบหายไปบ่อย ๆ
แต่คนดี...ฉันทำไม่เคยได้เลยกับการให้หยุดคิดถึงคุณ
บางขณะอาจลืมคุณไปได้ชั่วครู่
แต่เมื่อไหร่ที่เผลอให้หัวใจเหงา
ภาพเงาของคุณก็ไม่เคยห่างหายไปจากความรู้สึก
คุณจะเคยเป็นเหมือนฉันบ้างไหม
เวลาที่ฉันจากคุณไปไกล
มีสักเสี้ยวหนึ่งไหมที่คุณคิดคำนึงถึง
20 เมษายน 2548 00:15 น.
เด็กน่าlove
อยากรู้ เหงาบ้างไหม
ยามไกลห่าง........
ส่วนฉัน..เคว้งคว้าง
อ้างว้าง เหมือนไม่มีใคร
คิดถึงเธอ..
มากมายเสมอ..รู้ใช่ไหม
ยามนี้ เราห่างไกล
ติดต่อกันไม่ได้ เหมือนก่อนเคย
เธอเป็นอย่างไรบ้าง
การลาร้าง และชาเฉย
เจ็บจังเลย...
ไม่อยากเอ่ย...สิ่งใด
คิดขึ้นมาทุกครั้ง
เสียดายความหลัง..น้ำตาไหล
โอ้หนอ..อาลัย
เยื่อใย...ที่เคยมี
หวังว่าจะไม่จางหาย
ไปง่ายๆ...อย่างนี้
แต่ไม่รู้ซี
บางที...ควรปล่อยไป
19 เมษายน 2548 00:27 น.
เด็กน่าlove
เธอบอกฉันเป็นแค่เพื่อน
ก็ย้ำเตื่อนในใจอยู่เสมอ
แต่ทำไมน้ำตามันไหลเอ่อ
อยากบอกเธอว่าเพื่อนคนนี้รักเธอจริงๆ
เลือดบนหัว อาบหน้า เป็นทางสาย
เกือบแทบตาย ทำร้ายกัน ได้เช่นนี้
จะมีใคร คนใหม่ บอกดีดี
ทำไมต้อง มีเรื่องราว กล่าวหึงหวง
ลากคนใหม่ มาทำร้าย กันเจ็บปวด
ด้วยฟาดขวด ลงหัว ฉันล้มร่วง
แค่ควงใหม่ ฉันก็เจ็บ เหน็บช้ำทรวง
เธอไม่ห่วง ยังให้เค้า รุมทำร้าย
ทำไมหรือ ไม่ฆ่าฉัน ให้ตายสิ้น
สุดอาจิน สิ้นเยื่อใย ใจยากตาย
ชายผู้แพ้ ด้วยน้ำมือ คนใจร้าย
ฉันอับอาย ด้วยพ่ายใจ หญิงที่รัก
อกเอ๋ยอกฉันต้องหวั่นไหว
เมื่อดวงใจ ไกลห่าง ทางแปรผัน
อกที่นี้ก่อนเคยเจ้า แนบเคียงกัน
วันนี้ฉัน มีขวดเหล้า แนบเคล้าใจ
ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
หัวใจนั้นห่วงหา
จากกันไป..โดยไม่มีคำล้ำลา
เธอนั้นหนาชั่ง..ทำกันลง
18 เมษายน 2548 16:39 น.
เด็กน่าlove
ไม่คิดจะจีบ ไม่คิดเป็นเจ้าของ
ขอมีเธอ อยู่ในใจ ในใจดวงนี้
คงมีได้เพียงเธอ เพียงเธอคนเดียว
คนเดียวเท่านั้น มันคงยากที่จะทำใจ
เพราะเธอ เพราะเธอ
คือคนที่ฉันรัก และ จะรักตลอดไป
หาค่าลิมิตของคำว่ารัก
ค่ามักเป็นดั่งอินฟินิตี้
ดิฟไปดิฟมาอีกสองสามที
มีแต่คำว่ารักเธอตลอดกาล
รักเธอเป็นเพียงความฝันใฝ่
รักใครๆก็ได้ไม่ใช่ฉัน
รักจริงรักจังหวังควง
รักเธอรักหลอกรักระอา
ที่ผ่านมาฉันก็รู้ตัวว่าผิด
ที่ปกปิดความในใจไว้เสมอ
แต่วันนี้ฉันอยากจะบอกเธอ
รู้ไหมเออฉันรักเธอสุดหัวใจ
ที่ไหนมีรัก ที่นั่นจะมีฉัน
ที่ไหนที่มีความผูกพัน ที่นั่นจะมีคุณ
ที่ไหนที่มีเรา ที่นั่นจะมีแต่ความอบอุ่น
ที่ไหนที่มีฉันและคุณ
ที่นั่นจะมีแต่รักละมุนในหัวใจ
หน้าส่วนตัว
584
