
..ผ่านความเจ็บมาได้
แต่เสียความเป็นตัวเองไป..หมองหม่น
เมื่อใจยังคงรักเธอเปี่ยมล้น
ก็เหมือนอยู่ในวังวนของตัวเอง..
..นานวันเข้าก็เริ่มจาง
แต่ภาพเธอยังเลือนลางคอยข่มเหง
นึกทีไร - หัวใจก็เริ่มเคว้ง
กระซิบบอกกับตัวเอง...ให้ทำใจ
..ได้แต่หวังว่าสักวันหนึ่ง
เมื่อเธอนั้นรู้ซึ้ง..รักจากฉัน
คงเข้าใจ..กับความหมายของมัน
หากมีวันนั้น..ฉันก็คงไม่เสียใจ..