5 กันยายน 2545 11:54 น.
เนเน่จัง
มุมมองอาจแตกต่าง เพราะเธอวางคนของใจไม่เหมือนกัน
สำหรับเธอ..ใครอีกคนมากมายความสำคัญ
ขณะเดียวกัน คนสำคัญของฉันคือ เธอ
จึงทำให้อะไรๆ ไม่ลงรอย เมื่อฉันต้องเป็นฝ่ายเฝ้าคอย..อยู่เสมอ
มุมมองของฉัน..เธอแสนดีเลิศเลอ แต่มุมมองของเธอ..
ฉันเป็นแค่คนที่เผลอมองผ่านตา...
5 กันยายน 2545 11:54 น.
เนเน่จัง
ถามตัวเองอยู่บ่อยๆ
เมื่อไหร่การรอคอยจะอ่อนล้า
ยังฝันถึงอีกหรือ...ให้เขากลับมา
จะเสียเวลาเพื่ออะไร...
แต่หาคำตอบไม่เคยพบ
คำว่า จุดจบ ไม่รู้อยู่ตรงไหน
แค่ได้คิดถึงเธอทุกวัน ทุกคืน เรื่อยไป
ก็คุ้มแล้วหัวใจ..ที่ได้ใช้รักใครถูกคน
5 กันยายน 2545 11:53 น.
เนเน่จัง
ผิดหรือถูกก็ไม่รู้
ที่อดทนอยู่อย่างไร้ความหมาย
รักเค้าไปแล้ว..รักซะมากมาย
เป็นอะไรที่งมงายโดยอีกฝ่ายไม่สนใจ
ผิดหรือถูกก็ไม่รู้
แค่ที่เป็นอยู่หัวใจรู้..ว่าทนไหว
ขณะที่ฝ่ายตรงข้ามเขามีใครต่อใคร
ก็ยังกัดฟันกลั้นใจ..อะไรก็ยอม
5 กันยายน 2545 11:52 น.
เนเน่จัง
เธอจะรู้บ้างมั้ย?
กับสิ่งที่บอกไป ว่าเข้าใจอย่างนั้นอย่างนี้
มันหลุดปากไปเพราะอยากให้เธอโล่งใจสักที
จริง ๆ แล้วรู้ดี คงไม่มีวันเข้าใจ
เป็นแค่เพียงอารมณ์ชั่วขณะ
แต่ตอนนี้... รู้ไว้นะ..ปวดร้าวแค่ไหน
ที่บอกว่า เข้าใจแล้วเธออยากจะไปไหนก็ไป
มันขัดแย้งกับหัวใจว่า..
อย่าจากไป..ฉันรักเธอ...
5 กันยายน 2545 11:51 น.
เนเน่จัง
พยายามหาคนมากมาย
ที่เดินผ่านทักทายไม่ซ้ำหน้า
พยายามหลายครั้งให้เขาเข้ามา
อยู่กลางใจไว้ห่วงหาทุกวัน
แต่แล้วก็ไม่พบ
หลายคนที่คบไม่ใช่อย่างฝัน
คนที่เหมือนเธอ
ไม่มีอีกแล้วหรือไงกัน
หรือว่าหัวใจของฉัน
สร้างขึ้นเพื่อใช้มันไว้รักเธอ
หน้าส่วนตัว
427
