29 มีนาคม 2545 21:50 น.
เปลือกไม้
เสียงกระซิบของสายลมวันนี้...แสนเศร้า
คนไกลคนนี้ยังเหงา...เพราะคิดถึง
รู้บ้างไหมว่าใจ...ใครคนนึง
เปรียบเหมือนหนึ่งต้นไม้ตาย...โรยรา
ต้นรักต้นนี้...เหี่ยวเฉา
ใบไม้ให้ร่มเงา...ร่วงหล่น
เหมือนหัวใจของ...ใครบางคน
เสี้ยวของใจหล่นตาม...ระยะทาง
คำว่ารักส่งไปตาม...สายนำไหล
ฤดูหนาวเปลี่ยนเร็ว...เกินไขว่คว้า
แล้วเธอหละอีกกี่วัน...จะกลับมา
หรือจะปล่อยให้ฉันเพ้อหา...ทุกคืน
27 มีนาคม 2545 22:19 น.
เปลือกไม้
หัวใจฉันยังคงอยู่ที่เดิมตรงนี้
ไม่เคยแบ่งใจดวงนี้ให้คนใหม่
แล้วเธอล่ะมีหัวใจให้กับใคร
ยังคงอยู่ที่ฉันเหมือนเดิมหรือไม่...คนดี
27 มีนาคม 2545 22:04 น.
เปลือกไม้
ไม่เคยบอกคำว่ารัก
เพียงแค่เธอยิ้มทัก...ใจก้อหวั่นไหว
ตั้งแต่นั้นก้อมีเธออยู่ในใจ
ตอนที่ไม่มีใคร...เป็นเจ้าของเธอ
แต่ยิ่งคว้าก้อเหมือนเธอยิ่งห่าง
แค่จับเงาเธอยังยากกว่าที่เห็น
อยากทักเธอกี่ครั้งยังยากเย็น
และเพียงเป็นได้แค่...เพื่อนของเธอ
26 มีนาคม 2545 20:38 น.
เปลือกไม้
สายลมวันเหงา
กับลมหนาวที่พัดผ่าน
การรอคอยแสนยาวนาน
พร้อมกับความทรมาณของหัวใจ
ที่ตรงนี้ยังว่างเปล่า
รูปเธอยังตั้งที่เก่าจำได้ไหม
ความรัก ความผูกพันธ์และหัวใจ
ยังคงอยู่ที่เดิมเสมอไปไม่เปลี่ยนแปลง
26 มีนาคม 2545 20:38 น.
เปลือกไม้
ชีวิตเด็กม.ปลายนั้นลำบาก
แสนเหนื่อยยากกลายเป็นซากน่าสมเพช
เจอฟิสิกส์ทรมานเหมือนเป็นเอดส์
แสนปวดเนตรปวดพระheadปวดบาทา
คิดถึงเลขฟังก์ชั่นภาคตัดกรวย
เลขสวยสวยมอดม้วยจะตายหนา
เหลือแต่ x เหลือแต่ y ไม่มีค่า
แล้วจะหาคำตอบยังไงดี
วันนั้นสอบเคมีแสนอนาถ
เลขลงตัวประสาทอะไรนี่
หาไม่ได้ตัดไม่ได้วายชีวี
เมื่อไม่มีคาสิโอแสนปวดใจ
อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง
เจอพระพุทธเราก็เดี้ยงไปไหนไหน
สี่สิบข้อครึ่งชั่วโมงแสนบรรลัย
อยู่ทำไมให้ละอายทรมาน
ทั้งมะเร็งโรคหัวใจแต่กำเนิด
เบาหวานเกิดฮอร์โมนเพิ่มน่าสงสาร
โรคข้อเสื่อมความดันตามรุกราน
ปวดกบาลเขาก็งอกเหมือนกระบือ
เกลียดคนม่อคนหลายใจคนเจ้าชู้
ดูดู๊ดูอิเหนาข้อสอบอื้อ
ออกจากห้องเห็นหน้าเพื่อนเหมือนกระสือ
ไอ้ซื้อบื้อกะอีแค่สะกดคำ
ไอเลิฟยูจริงจริงไม่กลิ้งกรอก
ฮิตเลอร์บอกเลนินน่าขมขำ
แต่ใจจริงจูบมุโสเป็นประจำ
เหมือนผีอำเก็บไปฝันกันทั้งคืน
อังกฤษหลักอังกฤษเสริมทำเราบ้า
คะแนนสอบออกมาแดงเป็นปื้น
gerundsบ้าคำศัพท์บอ ทนกล้ำกลืน
สอบเสร็จยืนเหงื่อตกจะเป็นลม
Computerตอนเรียนสนุกสนาน
แต่หัวบานเจอข้อสอบเหมือนยาขม
โดนครูเหยียบครูย่ำคะแนนจม
แสนระทมเจ็บใจใครช่วยที
ทั้งยีนเด่นยีนด้อยเริ่มปรากฏ
คะแนนสดชีวฯเร็วจริงนี่
ยังไม่ทานแปะประจาน อึ๋ย แหวะ ยี๊ -_-
ทั้งชีวีแทบมลายกลายเป็นควัน
อาขยานนี้อ่านแล้วอย่าคิดมาก
อย่าถือสาคนบ้านะครับท่าน
มันคันไม้คันมืออยากแต่งกัน
ชีวิตรันทดจริงจริงเด็กม.ปลาย
หน้าส่วนตัว
586
