15 ธันวาคม 2547 01:57 น.
เพราะรัก
อย่าลืมนะอย่าลืม
ว่าฉันคนนี้รักเธอ
ขอย้ำนะขอย้ำไว้
ว่าฉันรักเธออยู่
อย่าเผลอใจไปให้คนไหน
อย่าลืมความรักที่ฝากไว้
อย่าได้มองข้ามความจริงใจ
กับรักที่ฉันฝากไว้ที่ใจเธอ
อย่าลืมนะฉันขอย้ำอีกสักครั้ง
เพื่อว่าหัวใจเธอเผลอลืมมัน
อย่าลืมว่าฉันรักเธอ
มั่นในรักที่ให้เสมอ
แม้ตัวฉันจะไกลห่าง
จะรู้สึกอ้างว้างสักแค่ไหน
แต่ก็ไม่ลืมที่จะคิดถงและห่วงใย
ไม่ลืมไปว่าฉันรักเธอ
ก็กลัวเธอจะไม่เชื่อกัน
วันนี้ฉันจึงมาคอยตอกย้ำ
ให้ทุกคำพูดจา...
ว่าฉันยังรักเพียงเธอ
ฉันรักเธอมากแค่ไหน
ก็รู้ว่าเธอคงรู้และเข้าใจ
และก็ไม่อยากจะพูดมันบ่อยหรอก
ให้เธอลำคาญกับความวุ่นวาย
และไม่ใช่ไม่เชื่อใจเธอ
เพียงแต่อาจมีบางที่
เธออาจจะเผลอลืมไป
ว่าฉันคนนี้รักเธออยู่
ฉันจึงมาคอยวุ่นวาย
ตอกย้ำยืนยันความตั้งใจ
ว่ารักฉันที่มีให้เธอ...
ยังคงเดิมไม่มีเปลี่ยนไป
15 ธันวาคม 2547 01:45 น.
เพราะรัก
หลับฝันดีนะ
ไม่ว่าในคืนนี้หรือคืนไหนๆ
ขอให้หลับฝันดีมีชัย
สุขกายใจสบายหายห่วงกังวล
ตื่นมาพรุ่งนี้ของวันใหม่
ขอให้สุขสดใสยิ้มหน้าบาน
สุขเรื่องการงานทุกอย่างล้น
ทุกข์โศกโรคภัยอย่าได้ใกล้
ฝันดีนะคนที่ดี
หลับตาฝันถึงกันบ้าง
ในคืนนี้และคืนไหนๆ
กับคืนต่อๆไปของมีฉันในฝัน
แล้วฉันจะเก็บเธอนั้น
เอาไปฝันถึงเช่นกัน
จะมีรอยยิ้มที่สดใส
จะแต่ภาพเราฉันเธอไปในทุกค่ำคืน
หลับตาพักเสียนะ
อย่าได้กังวลอะไรมาก
หลับตาพักผ่อนกายใจที่มันเหนื่อยล้า
ให้ได้เก้บแรงพลังเพื่อวันใหม่
เพื่อวันพรุ่งนี้ เพื่อวันฝัน
หลับตาลงตรงที่นอนอันอุ่นไอ
ของความคิดถึงที่ฉันส่งฝากคำพูดไป
ว่าฉันจะรักคิดถึงห่วงใย ฝันดีถึงเธอทุกๆคืนตลอดไป
14 ธันวาคม 2547 10:02 น.
เพราะรัก
เก็บกรีบกุหลาบเอามาแซมบันทึกรัก
เพิ่มเติมให้สวยสีสัน
บวกกลิ่นหอมระมุ่นละไม
ให้อยู่ในบันทึกรักฉันสีชมพู
บันทึกเล่มนี้..มีแต่เรื่องราวความหวั่นไหว
เกียวกับความรู้สึกของหัวใจ
ที่มันมีให้คุณจนล้นปริ่
รวบรวมทุกความสุขผ่านบทกลอนบันทึกมา
เก็บมะลิมาเรียงร้อยเป็นมาลัยสวย
เอามาแต่งแต้มให้เกิดสีสัน
เอามาประดับปกสมุดบันทึกคำ
ให้แทนค่ารักบริสุทธิ์ที่ทุ่มเท
เก็บยอดหญ้ามารวบกอกองไว้
เอามาแต่งเติมความรักนี้
แทนความรักที่แสนจะธรรมดา
แต่ก็มีค่าใช่ด้อยกว่าใคร
13 ธันวาคม 2547 23:35 น.
เพราะรัก
ถ้าหากเธอรักเขามาก
ฉันคนนี้ก็จะยอมหลีกทางให้
ไม่ขวางทางให้ลำบากใจ
ไม่ไปวุ่นวายให้รำคาญเธอ
ฉันทำให้ได้เสมอ
ถ้าเป็นเธอคนนี้
อะไรอย่างไรเท่าไหร่เท่ากัน
เมื่อไหร่เมื่อนั้นฉันยินดี
ถึงจะรักเธอมากแค่ไหน
แต่ถ้าอยู่กับคนที่ไม่ใจให้
ฉันเองก็ไม่อยากให้ลำบากใจ
ไม่อยากฝื่นบังคัจิตใจเธอ
ไปเถอะถ้าอยากไป
ไปเถอนะถ้ามันดีกว่าการที่คบกับฉัน
แค่บอกฉันสั้นสักคำ
แล้วฉันจะพร้อมหลีกทาง
จะไม่ขอร้องให้เธออยู่
จะไม่รั้งเธอเอาไว้
อยากจะไปก็ปล่อยไป
แล้วแต่เธอฉันตามใจ
ถึงจะเจ็บแต่คงไม่มากเท่าไหร่
ถึงจะช้ำหัวใจร้าวราน
แต่คงไม่นานเท่าไหร่
ฉันคงหายดีได้ในสักวัน
ไม่ต้องห่วงหรอกคนดี
ฉันเองที่เธอเห็นๆอยู่
และก็รู้ดีอยู่แล้วว่า
ฉันมันเข็มแข็งจะตายไป
เพราะฉะนั้นเธออย่ากังวล
กับเรื่องราวของฉัน
ฉันอยู่ได้ก็แล้วกัน
ไม่ต้องห่วงอะไรฉันเลย
13 ธันวาคม 2547 23:31 น.
เพราะรัก
คนมันไม่มีความหมาย
แม้จะทุ่มเทให้เท่าไหร่
ถึงจะยอมยกให้หมดใจ
สุดท้ายก็คงไม่ได้อยู่ในสายตา
แล้วจะเสียเวลาอีกทำไม
กลับมาดูแลรักษาดวงใจ
ที่เขาทำร้ายให้หายเจ็บช้ำ
แล้วเดินหน้าก้าวต่อไป
อย่าไปแคร์กับคนไม่มีหัวใจพันนั้น
อย่ามามั่วเสียเวลานั่งร้องไห้
อย่าได้เสียน้ำตาให้เขามาเยาะเย้ย
กลับออกมาอย่างผู้แพ้ ที่รักเป็น
ดีกว่าเป็นใครบางคนที่ไร้หัวใจ
ไม่มีความรักจริงแท้ในหัวใจดีกว่าไหม
อย่าไปทนฝื่นหัวใจ
ให้เจ็บช้ำซ้ำอีกเลยคนดี
หน้าส่วนตัว
770
