3 กันยายน 2547 23:51 น.
เพราะรัก
-----คำถามฉัน---
ไม่เบื่อบ้าเหรอ
ที่ฉันคอยทำตัวแบบนี้
ไม่เบื่อเหรอคนดี
ที่คอยตามถามหาแต่เธอ
ไม่เบื่อบ้างเหรอ
ที่ฉันเอาแต่ใจแบบนี้
ชอบงอนเธอเสมอ
แล้วต้องให้เธอง้ออยู่ฝ่ายเดียว
ไม่เบื่อบ้าเหรอไง
ที่ชอบวุ่นวายทำเธอปวดหัว
ชอบทำเธออารมณ์เสียทุกที
ถามจริงไม่เบื่อหรือยังไง
ไม่เบื่อบ้างเหรอ
ที่คอยแต่โทรหา
ทำตัวน่ารำคาญทุกๆเวลา
ชอบทำตัวเจ้าปัญหาให้เธอเสมอ
---คำตอบเธอ---
และแล้วคำตอบที่ได้จากเธอ
ก็บอกว่าเบื่อกันบ้างบางครั้ง
แต่ทนได้เสมอเพื่อฉัน
เพื่อความรักของเรา
และเธอก็เข้าใจฉันดี
กับสิ่งที่ฉันทำไป
เพื่อที่จะเรียกร้องให้เธอสนใจ
ไม่โกรธไม่ว่าอะไรฉัน
แถมเธอกลับโทรตัวเองว่า
เธอก็ผิดที่ไม่ค่อยเอาใจใสกัน
ไม่ค่อยดูแลสนใจเท่าที่ควร
ต่อจากวันนี้เธอจะสนใจฉัน
แล้วคิดว่านิสัยที่ฉันทำ
มันจะหมดไปโดยที่เธอไม่ต้องขอร้อง
มันจะหมดไปถ้าเรามีเวลา
อยู่ด้วยกันมากกว่าที่เคยเป็น
อะไรจะขนาดนั้นคนดี
ไม่โกรธกันแล้วยังโทษตัวเอง
รู้ไหมฉันโชคดีแค่ไหน
ที่มีเธอเป็นส่วนหนึ่งของรักเรา
ฉันโชคดีแค่ไหน
ที่มีเธอเป็นคนรักแบบนี้
ยังไม่อยากจะคิดเลยว่า
ถ้าคบคนอื่นจะเป็นยังไง
จะใจดีให้อภัยฉัน
เหมือนที่เธอเป็นบ้างไหม
เข้าใจฉันเหมือนกับเธอหรือเปล่า
อืมสุขใจเหลือเกินที่ได้เป็นคนรักเธอ
3 กันยายน 2547 00:22 น.
เพราะรัก
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า
ในชีวิตของฉันคนนี้
จะได้มาพบกับสิ่งดี
มาพบกับคนดีๆอย่าเธอ
จากชีวิตที่เคยมืดมน
จากคนที่ไม่เคยสดใส
จากคนไม่ค่อยสนใจอะไร
จากคนเดิมที่ไม่ค่อยใส่ใจตัวเอง
กลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
เธอจะเชื่อไหมในสิ่งที่ฉันบอก
ฉันไม่เคยจะสนใจตัวเอง
ไม่สนใจใครที่เข้ามาใกล้ๆฉัน
จนใครพากันว่าหยิ่งว่าไม่มีหัวใจ
แต่มันก็จริงอย่างเขาว่า
เพราะฉันคนขี้อายไม่ค่อยกล้า
คนเลยมองว่าเป็นคนเฉยๆไม่สนใจใคร
แต่ถ้าคนในครอบครัวเอาใจใส่ดี
แต่กับตัวเองจะเป็นยัไงก็ช่าง
เหมือนมีชวิตเพื่ออยู่ไปวันๆ
แต่ตั้งแต่เธอเขามาผูกพัน
สิ่งต่างๆได้เปลี่ยนแปลงไป
จากเดิมที่มันเคยเป็น
เดินไปไหนก็ทักทายและยิ้มให้เขาไปทั่ว
จนใครเขาคงคิดว่าฉันมันบ้า
แต่ฉันไม่ได้ว่าหรือถือโกธร
เพราะฉันรู้สึกมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ฉันสดใสอารมณ์ดีทั้งวัน
เพราะฉันรู้ฉันมีเธอคอยให้คิดถึง
มีเธอให้ฉันได้ห่วงใย
มีเธอให้ฉันได้รัก
ไม่เคยคิดเลยว่าความรัก
มันจะเปลี่ยนแปลงคนได้
และไม่คิดว่าจะมีคนดีอย่างเธอ
เข้ามาผูกพันและสนใจ
อยากบอกเธอให้รู้
ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอทำ
มันได้เปลี่ยนแปลง
ชีวิตผู้หญิงคนนี้ตลอดไป
2 กันยายน 2547 02:32 น.
เพราะรัก
ฉันเคยมีความฝัน
อยากมีบ้านสักหลัง
ไม่จำเป็นต้องใหญ่โต
เหมือนคนอื่นใครเขา
ขอแค่เล็กๆแต่อบอุ่น
อบอุ่นไปด้วยความรักเธอและฉัน
ห้อมล้อมด้วยดอกไม้นานพันธ์
ที่มีลำธารเล็กๆเป็นสาย
มีต้นไม่น้อยใหญ่...หลากหลาย
ที่คอยเป็น....ร่มเงาให้พักผ่อนหย่อนใจเรา
ให้ครอบครัวเราสอง
อบอุ่นไปด้วยไอรัก
ที่ทำให้เราตื่นขึ้นทุกๆเช้า
มองไปรอบๆบ้านของเรา....แล้วเราสบายใจ
สุขสดใสเมื่อ...ยามมองดอกไม้บาน
อบอุ่นและชื่นใจกับสายธาร
2 กันยายน 2547 01:18 น.
เพราะรัก
ก็รู้ถ้ายังรักเธออยู่
หัวใจดวงนี้จะมีแต่ยิ่งช้ำ
ก็รู้และเข้าใจดีทุกอย่าง
ว่าเราสองคนมันไม่มีทางไปกันได้
แต่ใจเจ้ากรรมของฉัน
มันก็ยืนยันนอนยัน
ว่ามันจะรักเธอต่อไป
ช่วยไม่ได้ในเมื่อหัวใจ..ไม่ยอมตามตามที่สั่ง
ฉันก็เลยต้องรักเธออยู่อย่างนี้
อยู่อย่าคนช้ำอยู่อย่างคนเสียใจ
อยู่เหมือนคนไร้หัวใจ
อยู่อย่างคนเดียวดายที่รักเธอ
ช่วยไม่ได้จริงนะ
กับหัวใจที่ดื้อรั้น
มันไม่ยอมฟังคำสังฉัน
มันดึงดันจะรักเธอไปท่าเดียว
ตัวฉันเองก็อยากเลิกรักเธอ
ลืมเธออยู่แล้วทุกๆวัน
แต่ติดที่หัวใจดวงนี้
มันไม่ยอมเลยจริงๆ
ทั้งๆที่หัวใจเองนั่นแหละที่ช้ำ
แต่มันก็ไม่ยอมเลิกรา
มันบอกมันยังรัก
และยังลืมเธอไม่ได้
เฮ้อ...ไม่รู้จะทำยังไง
กับหัวใจดวงนี้ของฉันดี
เหนื่อยแล้วเหมือนกัน
กับการห้ามใจตัวเอง
เหนื่อยแล้วกายก้ออ่อนล้า
อยากจะพักอยากจะลา
แต่ก็ทำมันไม่ได้
เพราะยังเป็นห่วงหัวใจตัวเอง
1 กันยายน 2547 10:57 น.
เพราะรัก
ขอบคุณที่มารักฉัน
ขอบคุณที่มารักกัน
ขอบคุณมีห่วงใยฉัน
ขอบคุณที่เห็นความสำคัญ
ขอบคุณสิ่งดีๆที่คุณให้
ขอบคุณน้ำใจที่มีให้กันเสมอๆๆ
ขอบคุณที่ไว้ใจฉัน
ให้ฉันเป็นคนดูแลหัวใจคุณ
ขอบคุณความอบอุ่นของอ้อมกอด
ขอบคุณที่มอบดอกไม้เป็นของขวัญ
ขอบคุณเธอจากใจฉันจริง
ที่มาเป็นเจ้าของหัวใจและดูคอยดูแลมัน
เพื่อเป็นการขอบคุณเธอ
สัญญาจาตอนนี้เวลานี้
จะเป็นคนที่ดีของเธอเสมอ
จะเดินเคียงข้างเป็นกำลังสำคัญ
จะคอยดูแลเธอให้ดีเช่นกัน
ให้สมกับที่เธอไว้ใจเชื่อใจฉัน
สมกับที่เธอให้สิ่งดีแก่กัน
ให้สมกับที่เธอมารักกัน
หน้าส่วนตัว
618
