8 กันยายน 2547 04:06 น.
เพราะรัก
เป็นอะไรไปหรือคนไกล
ฉันเห็นว่าคุณกำลังร้องไห้
ในวันนั้นที่ไปหาเธอ
เขาทำเธอเจ็บช้ำหรือไง
บอกความเป็นจริงมาเถอะ
บอกว่าเขาได้ทำร้ายเธอ
บอกมาบอกฉันนะเออ
แล้วฉันจัดการเขาให้เธอ
ก็เขารับปากไว้แล้ว
ว่าจะดูเธอต่อจากฉัน
แล้วมาทำอย่างนี้
มันแปลว่ายังไง
นี่เหรอที่จะดูแล
นี่เหรอที่เขาเรียกห่วงใย
นี่เหรอที่เขาเรียกว่ารักกัน
คนรักกันเขาทำแบบนี้เหรอ
เขาทำร้ายเธอแบบนี้นานเท่าไหร่แล้ว
เขาปล่อยทิ้งๆข้วางเธอนานเท่าไหร่แล้ว
เขาทำให้เธอต้องเดียวดายเสียน้ำตาเท่าไหร่แล้ว
เท่าไหร่แล้วเท่าไหร่นานเท่าไหร่แล้วที่เขาทิ้งเธอไป
...ไม่เคยคิดเลยน๊าว่าคนที่บอกกันว่ารักน๊ารักหนาจะมาทิ้งกันได้......
.....แต่ช่างเธอลืมมันไปซะเพื่อนรัก......ถึงเขาไม่รักเธอแต่รู้ไว้เราจะรักเธอเสมอ.....
8 กันยายน 2547 03:14 น.
เพราะรัก
เป็นคนง่ายที่ไม่ได้อะไรมาง่าย
ชีวิตต้องดิ้นรนเสมอ
จะมีอะไรที่เข้ามาง่ายๆไม่เคยมีนะเออ
ต้องทำกว่าจะได้มันมา
ก็ไม่เหมือนบางคน
ที่ไม่ต้องดิ้นรนไปค้นหา
ไม่ต้องลงมือทำ
ก็ได้สิ่งที่ต้องการ..มาโดยง่ายดาย
เหมือนอย่างเธอๆๆเป็นต้น
ที่เกิดมามีชีวิตที่หรูหรา
มีคนเอาอกเอาใจซาสะพัน
อยากได้อะไรก็มากองถึงหน้า
เขาคนใช้เธอนำมาให้ถึงที่
เธอมันช่างโชคดีที่เกิดมาเป็นคนมี
แต่ฉันเกิดมาเพื่อดิ้นรน
ขนไขวหาไปได้ซึ้งสิ่งที่ต้องการ
ฉันมันคนจน...
ครอบครัวคนหาเช้ากินค่ำ
ส่วนเธอย้ำๆก็มีให้กิน
ไม่ต้องทำงานการใดๆทั้งสิ้น
เธอมันคนรวย
อยากได้อะไรไม่ต้องไปหา
แค่สั้งใครเขามาก็ถึงที่
ไม่ต้องไปดิ้นรนหา
เธอมันลูกคนมีกะตังค์
ได้เรียนสูงแต่ตัวโก้
ส่วนฉันลูกคนไม่มีจะกิน
แต่ตัวมอซอซอมซ้อ
ดุแล้วยังไงก็ไม่มีทางเลย
ที่เราจะมาอยู่บนโลกบัวเดียวกันได้
ไม่มีทางที่เราจะมาเป็นเพื่อนกันได้เลย
เรามันต่างกันราวฟ้าดิน
แต่เธอก็บอกฉันให้ได้ยิน
ว่าถึงเธอจะเป็นใครมาจากไหน
เธอก็ใช่ว่าจะดีเด่นกว่าใคร
ก็เป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเหมือนๆกัน
เธอบอกยินดีเป็นเพื่อนกับฉัน
แต่ไอ้ตัวฉันมันไม่อาจเอี้อม
เพราะรู้ตัวมันไร้ค่าต้อยตาไป
ไม่อาจจะไปเป็นกาอยู่ในฝุ่งหงส์กับเธอ
ถึงเธอจะยอมรับฉัน
แล้วใครๆคนไหนเขาจะยอมรับกัน
แต่เธอก็ยังดื้อรั้นยืนยัน
ว่าเธอจะเป็นเพื่อนกับฉัน
เราจะมาเป็นเพื่อนกันตลอดๆป
7 กันยายน 2547 05:08 น.
เพราะรัก
บ้านในฝันของเธอ
มันคงต่างจากของฉัน
เธอคงฝันอยากมีบ้านใหญ่โต
ที่เพรียบพร้อมทุกอย่าง
มีทั้งบรรริวานครบครันใช่ไหม
มีความสะดวกสบายมากมาย
มีอะไรต่อมีอะไรเหมือนคนอื่นเขา
มันคงต่างจากของฉันราวฟ้าดิน
เธอคงฝันอยากมีรถอยากมีรา
เพื่อที่ว่าจะไปไหนไม่ลำบาก
คงฝันอยากมีเงินมากๆ
จะได้ใช้จ่ายตามใจเธอ
แต่ถ้าฝันอย่างนั้นนะเธอ
บอกได้เลยนะเอ๋อ
เธอกับฉันไม่มีทางไปด้วยกันได้เลย
ฉันฝันอีกอย่างเธอฝันอีกอย่าง..เราต่างฝันคนละทาง
ฉันมักน้อยฝันน้อยค่อยไปทีละคั้น
ส่วนเธอฝันมากอยากได้มาก
รวบรัดไปทีเดียวไปไม่รอช้า
ใช่เธออาจจะได้มา
แต่ใช่ว่ามันจะอยู่กับเธอได้นาน
สู้ทำอย่างฉันค่อยๆปล่อยให้มันเป็นไป
ช้าแต่มั่นคงและแน่นอน
ไม่ดีกว่าหรือไงเธอ
7 กันยายน 2547 04:27 น.
เพราะรัก
ไม่ใช่คนรักเผื่อเลือก
ไม่ใช่คนเกลือกกลั่วไปทั่ว
ไม่ใช่คนไร้สิ้นไม่ตอกประดาตัว
ที่จะไปอ้อนวอนของใครกิน
ฉันก็ทำมาหากินของฉันได้
เงินเดือนๆน้อยนิดแต่สุขใจ
อยู่ง่ายๆสบายใจงั้นดีกว่า
เหมือนที่เขาว่าคับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก
7 กันยายน 2547 01:36 น.
เพราะรัก
วันนี้สุขใจเหลือดี
วันนี้สุขใจเต็มที่
วันนี้สุขใจอะไรอย่างนี้
เพราะอะไรทำให้วันนี้ฉันสุขใจ
เหตุและผลคงเป็นเธอ
ที่ฉันได้พบวันนี้
เหตุและผลคงเป็นคนดี
ที่วันนี้เราได้พบกันอีกครั้ง
หลังจากที่เราต่างหายหน้าไป
ก็ไม่รู้ว่าเธอจะรู้สึกเหมือนกันไหม
มีความสุขบ้างหรือยังไง
ที่วันนี้เราได้เจอะเจอและพบกัน
รู้สึกบ้างไหมในใจดวงนั้น
ส่วนฉันคนนี้ไม่ต้องบอกใครก็รู้
อารมณ์ดีสดใสตลอดวัน
เดินไปอมยิ้มไปทุกที่
เมื่อคิดถึงหน้าเธอ
ก้ไม่คิดว่าเราจะยังได้เจอกันอีก
ไม่นึกไม่ฝันเลยจริงนะคนดี
และไม่คิดว่าโลกกลมๆใบนี้
จะหมุนมาให้เราได้เจอกัน
หน้าส่วนตัว
547
