ด่วนหนองคาย

จินตหรา พูนลาภ

รถด่วน ขบวน สุดท้าย
 จากชานชาลาหนองคาย
 น้องจะไป ไกลห่าง
 ได้แต่มอง
 น้ำตาน้อง ไหลหลั่ง
 ได้แต่มอง
 น้ำตาน้อง ไหลหลั่ง
 น้องยินเสียง อ้ายสั่ง
 ฟังแล้วน้อง ใจหาย
 เห็นอ้าย โบกมือ ไหวไหว
 คือซิดึง หัวใจ
 น้องไป ที่หนอง คาย
 ให้สัญญา
 ว่าน้องจากไป แต่กาย
 ให้สัญญา
 ว่าน้องจากไป แต่กาย
 ใจน้อง บ่หน่าย ยังฮักอ้าย
 แฟนเก่า
 จากกัน สัญญา ไว้ให้
 น้องบ่เป็น ซู้ใคร
 บ้านไผ น้องบ่เอา
 เก็บเงินทอง
 มาสร้างเรือนหอ ของเรา
 เก็บเงินทอง
 มาสร้างเรือนหอ ของเรา
 สิกลับมา บ้านเก่า
 ยังฮักเจ้า บ่จืดจาง
 รถด่วน ขบวน หนองคาย
 เปิ้นย้าย จากไป
 น้องกับอ้าย ต้องไกลห่าง
 โบกมือลา น้ำตาไหล อ้บปาง
 โบกมือลา น้ำตาไหล อับปาง
 บ่ลืม คำ อ้ายสั่ง
 ซิหันหลัง กลับมา

จากกัน สัญญา ไว้ให้
 น้องบ่เป็น ซู้ใคร
 บ้านไผ น้องบ่เอา
 เก็บเงินทอง
 มาสร้างเรือนหอ ของเรา
 เก็บเงินทอง
 มาสร้างเรือนหอ ของเรา
 สิกลับมา บ้านเก่า
 ยังฮักเจ้า บ่จืดจาง
 รถด่วน ขบวน หนองคาย
 เปิ้นย้าย จากไป
 น้องกับอ้าย ต้องไกลห่าง
 โบกมือลา น้ำตาไหล อ้บปาง
 โบกมือลา น้ำตาไหล อับปาง
 บ่ลืม คำ อ้ายสั่ง
 ซิหันหลัง กลับมา...