สงสารน้ำตา

จินตหรา พูนลาภ

ปวด เหลือเกินดวงใจ
แทบ จะอยู่ไม่ไหว
เสียแล้ว เรา
คนรัก เคยมาวอนเว้า
เดี๋ยวนี้พี่เจ้า
ไปคลอเคล้าหญิงอื่น
ปล่อย ให้เราซมซาน
เขาไปสุขฉ่ำหวาน
คงไม่ กลับคืน
ส่วนเราทนเศร้า สุดฝืน
นอนกล้ำกลืน 
เมื่อคืน ตรมตรอม
สงสารแต่น้ำ ตาเรา
หา วันบรรเทา
ไม่ได้เลยหนอ
ทุกวัน นั้นต้องไหลคลอ
ด้วยคนชีกอ
ลวงล่อ ให้ช้ำใจ
เกิด มาเป็นคนจน
นั้นมีแต่ขัดสน ตลอดไป
ความสวยก็ไม่สู้ใคร
แฟนจึงหนีไป
มี ใหม่จาก เรา

สงสารแต่น้ำ ตาเรา
หา วันบรรเทา
ไม่ได้เลยหนอ
ทุกวัน นั้นต้องไหลคลอ
ด้วยคนชีกอ
ลวงล่อ ให้ช้ำใจ
เกิด มาเป็นคนจน
นั้นมีแต่ขัดสน ตลอดไป
ความสวยก็ไม่สู้ใคร
แฟนจึงหนีไป
มี ใหม่จาก เรา...