ส่งใจไปร่มเกล้า

จินตหรา พูนลาภ

จะขอเรียบเรียง
เป็นเพียงคราวคราว
หมู่บ้านร่มเกล้า
เป็นของเราชาวไทย
เขาคิดกำแหง
จะแย่งเขตไป
พี่น้องชาวไทย
มาร่วมใจป้องกัน
เรามาต่อต้าน
ใครพาลรังแก
สมบัติพ่อแม่
มาแต่ดึกดำบรรพ์
เป็นอู่แอ่งข้าว
มาแต่ไหนไรกัน
หลังเนินเขตสัน
ขีดกั้นเป็นกลาง
จะปิดกำแพง
มาแย่งยังไง
เขตเขาเขตใคร
มันคนละอย่าง
หมายเลขสันเนิน
ยังมีไว้เป็นกลาง
ลืมตาดูบ้าง
ทางใครทางมัน
ลำอย่าฝันเลยเจ้า
เลยเจ้า ซิเอาไทยได้หยังว่า
รออีกสิบซาดหน้า
บ่มีได้อย่าสูฝัน
ไทยว่านั้น มันบ่แมนหมูหมู
เอิ้นว่าครูสงคราม
แมนบ่ถามกะคงฮู้

ด้วยความหวงแหน
ดินแดนร่มเกล้า
ทหารไทยเราไปกั้นศัตรู
กลางคืนไม่ได้หลับ
คอยจับแต่ปืนสู้
ข้าวไม่ตกอู่ ในท้องหลายเวลา
เขาเป็นตัวแทน
คนไทยทุกคน
ลำบากลำบน อดทนทุกครา
เครื่องแบบถุงเท้า
ใส่ชุดเก่าเรื่อยมา
เพราะหาเวลาซักนั้นไม่มี
น้องอยู่แนวหลัง
ยังห่วงอาลัย
ทุกวันส่งใจไปร่มเกล้าทุกที
เป็นขวัญกำลังใจ
ทหารไทยให้โชคดี
แผ่นดินไทยนี้อย่าให้มีเว้าแว่ง
ลำตกหน้าแล้ง
ศึกสงบเฮาจังแต่ง
น้องซิบ่กลั่นแกล้ง
ลืมอ้ายบ่าวทหาร
เฝ้าแต่บ้าน อ่านแต่รายวัน
ครองทหารคนเดียว
ผู้ที่คือแฟนน้อง...