สาวอุดรรอรัก

จินตหรา พูลลาภ

อุดรธานี ยังมี คนคอยอ้ายอยู่
จากไกล ไปไหนบ่ฮู้
เฝ้าเอิ้นกู่ ก็ไม่เห็นมา
หรือไปเชยชื่น หญิงอื่นหวานรื่นอุรา
หรืออ้าย ถูกมนต์ตรึงตรา
ลิ้มรสโอชา บ่มาอุดร
อุดรธานี เดี๋ยวนี้มันหมองมันหม่น
เหมือนนา แห้งแล้งคอยฝน
เหมือนใจคน เพ้อบ่นอาวรณ์
ใกล้ ใกล้ สิค่ำ
เสียงแคน หมอลำดังมาวอน วอน
ปานเสียง นกเขาอ่านคอน
โอ้สาวอุดร นอนหนาวตาปรี
หนีไปจ้ำ ทางใด บ่ฮู้ข่าว
โอ้ ผู้บ่าว มาทิ้งสาวหน่ายหนี
มาลืม คืนหมั้น
มาลืมวัน สัญญารัก
มาทิ้งให้น้องประจักษ์
แดน ฝากรักสุขขี
สวรรค์ลอย กระทง
สองเฮาจงใจเว้า
ว่ารักเอ๋ย รักเรา
อย่าให้เศร้า หมองศรี
ร่วมลอยกระทง เอ๋ยยังไม่ถึงปี
สาวอุดรธานี ก็โศกีโศกา
อุดรธานี ยังมีคนคอยอ้ายอยู่
กลับมาหาสา ยอดชู้
มาเป็นคู่ สร้างสรรค์ฟันฝ่า
มาช่วย สานต่อ
มาก่อรัก เป็นตำรา
ให้คนอื่นเขาเล่าว่า
สองเราบูชา รักกันจนตาย...