ธรรมชาติโหด

พุ่มพวง ดวงจันทร์

มอง นา ใจแห้ง
ฟ้าดินเหมือนแกล้ง
สาปแช่งชาวนา
สงสาร บิดร มารดา
กู้เงิน เขามา น้ำตา ท่านริน
โอ โอ่โอ้ ความหวัง
รักที่จริงจัง ก็มลาย ไปสิ้น
ขาดผล ประโยชน์จากนา
ครอบครัวของข้าก็แทบจะไม่มีกิน
 
ท่วม แล้วท่วมอีก
คนรักก็ปลีก จะคิดโบยบิน
ธรรมชาติโหดร้าย
น้ำมากเกินไป กล้าก็ตายทั่วถิ่น
เท่านี้ ยังไม่พอ ยังโดนโกงต่อ
ไม่มีที่ทำกิน
 
ทั้ง จนทั้งเจ็บ
เหมือนโดนตอกเล็บ
เมื่อมอง ผืนดิน
สู้ กัดฟัน ทำมา ถางดงพงป่า
ปักกล้าลงดิน
หนี้ สินรุงรัง ต้นบ้างดอกบ้าง
เพราะกู้เขามากิน
ช่วยไม่ได้ จำนองเขาขาด
เถ้าแก่มาวัด ยึดกรรมสิทธิ์ผืนดิน
 
ย้าย แล้วย้ายอีก
จำต้องหลีกเพราะกู้หนี้ยืมสิน
บุก ป่าต่อไปถางดงพงใหม่
ก็เพื่ออาศัยทำกิน
อยาก เกิดมาจน
แม้พวกเราบ่น
ก็ไม่มีคนเขาได้ยิน...