หลอกให้รอ

พุ่มพวง ดวงจันทร์

ข้าวกล้า นาดำ
ที่เราทำแตกกอ
พี่ให้น้องรอ ส่วนพี่ก็ตีจาก
ลืมแล้ว พี่ลืมจริงๆ
พี่ลืมผู้หญิงที่พี่เคยพิงใจพัก
บ่ายหน้า เข้าเมืองกรุง
ลืมสาวชาวทุ่งลืมบ้านมุงด้วยจาก
น้องยัง ไม่ลืมวันนั้น
สบตาลาซบใจน้องพลันเศร้านัก
ถึงกรุง พี่ก็กลับกลาย
ลืมสาวชาวไพร
ที่พี่เคยให้ความรัก
ในกระท่อม ที่โทรมโซ
ปลูกเป็นเรือนหอ เดี๋ยวนี้ก็พังหัก
ดวงใจ ของคนคอย
โศกเศร้าเหงาหงอย
เพราะว่าน้อยใจนัก
หัวใจ น้องให้ พะวง
ป่านนี้พี่คง ลืมคนที่หลงเฝ้ารัก
จนข้าวแตกรวง
หนาวร่วง มารอ
ขาดคู่เคลียคลอ สุดจะท้อใจหนัก
ไม่เห็น มีเลยวี่แวว
รักน้องไม่เปลี่ยนแนว
พี่ลืมเสียแล้วหรือรัก
 
จนข้าวแตกรวง
หนาวร่วง มารอ
ขาดคู่เคลียคลอ สุดจะท้อใจหนัก
ไม่เห็น มีเลยวี่แวว
รักน้องไม่เปลี่ยนแนว
พี่ลืมเสียแล้วหรือรัก...