รอพี่ที่คาเฟ่

มุก เมทินี

นั่งมองโต๊ะสี่
คอยแขกผู้จองน้องเก๋
พี่มาคาเฟ่
เก๋เคยนั่งคุยคืนนั้น
ยามขึ้นร้องเพลง
พี่คล้องมาลัยรางวัล
แรกเจอะก็ดูสุขสันต์
คุยกันถึงตีสองกว่า
ไอกลิ่นหอมกรุ่น 
อบอุ่นยามคุยจริงใจ
นั่งคุยเคียงใกล้
มือไม้ไม่ไต่มาหา
จิบเบียร์บางๆ
นั่งฟังเพลงชื่นชีวา
อยากให้พี่เที่ยวมาหา
สบตาคาเฟ่ทุกคืน
คืนพี่ไม่มา
เขาว่าไปหาที่ใหม่
พาแขกโต๊ะใหญ่
แจกพวงมาลัยหวานชื่น
แอบซื้อเวลา
พาสาวไปเที่ยวกลางคืน
ทราบข่าวเก๋ตรมสุดฝืน
อย่างนี้ทุกคืนหรือเปล่า
นั่งซึมโต๊ะสี่
แต่พี่ไม่เชิญน้องเก๋
พี่มาคาเฟ่
คืนนี้ทำทีเป็นเหงา
จิบเบียร์คนเดียว
มองเก๋เหมือนดั่งคนเมา
เสียแรงเฝ้าคอยแสนเศร้า
คงเห็นเราแค่สาวกลางคืน

คืนพี่ไม่มา
เขาว่าไปหาที่ใหม่
พาแขกโต๊ะใหญ่
แจกพวงมาลัยหวานชื่น
แอบซื้อเวลา
พาสาวไปเที่ยวกลางคืน
ทราบข่าวเก๋ตรมสุดฝืน
อย่างนี้ทุกคืนหรือเปล่า
นั่งซึมโต๊ะสี่
แต่พี่ไม่เชิญน้องเก๋
พี่มาคาเฟ่
คืนนี้ทำทีเป็นเหงา
จิบเบียร์คนเดียว
มองเก๋เหมือนดั่งคนเมา
เสียแรงเฝ้าคอยแสนเศร้า
คงเห็นเราแค่สาวกลางคืน...