รอเธอที่อรัญฯ

สายัณห์ สัญญา

น่ารักน่าทึ่ง
พึ่งเคยได้เห็น
นี่หรือสาวชาวเขมร
พึ่งจะเห็นได้เต็มลูกตา
ผมเผ้าเปียกปอน
แต่ก็ซ่อนด้วยความโสภา
แม้นได้อาบน้ำอาบท่า
หวีหวิวผัดหน้าพี่ว่ายิ่งงาม
ได้เห็นดวงตาใบหน้าแห้งโหย
ให้รู้ถึงความอิดโรย
สายลมโบยแดดแผดเผาซ้ำ
เสื้อผ้าขาดหาย
ถูกเศษไม้และดินหินตำ
เหตุผลเพราะหนีสงคราม
สงสารคนงาม จับใจ
ทำไมหนอ โลกนี้ถึงมีสงคราม
ทำไมคนงาม จึงไม่เกิดเป็นไทย
ทำไมนะ ฉันจะช่วยเธอได้
และก็ทำไม ใจฉันสงสารเธอ
สงสารนงเยาว์อดข้าวอดน้ำ
ได้ลิ้มได้ชิมซักชาม
ก็ต้องยามที่ข้าศึกเผลอ
หญิงยอดทหาร
เมื่อเสร็จงานบ้านเมืองของเธอ
โชคดีฉันคงได้เจอ
ฉันนี้รอเธออยู่ที่อรัญฯ
 
ทำไมหนอ โลกนี้ถึงมีสงคราม
ทำไมคนงาม จึงไม่เกิดเป็นไทย
ทำไมนะ ฉันจะช่วยเธอได้
และก็ทำไม ใจฉันสงสารเธอ
สงสารนงเยาว์อดข้าวอดน้ำ
ได้ลิ้มได้ชิมซักชาม
ก็ต้องยามที่ข้าศึกเผลอ
หญิงยอดทหาร
เมื่อเสร็จงานบ้านเมืองของเธอ
โชคดีฉันคงได้เจอ
ฉันนี้รอเธออยู่ที่อรัญฯ...