ยิ้มเหงาๆ เศร้างามๆ

อรวี สัจจานนท์

ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
มีคนถาม ว่าเธอคือใคร
ทั้งๆโลกนี้ ก้าวไกลแสนไกล
เธอยังสดใส อยู่ในโลกเก่า
ยิ้มเหงาๆ ของคนงามๆ
คนที่แบกหาม โลกไว้ครึ่งหนึ่ง
โลกวันนี้ แม้งามเพียงครึ่ง
ก็ครึ่งของเธอ ที่สร้างที่ทำ
เศร้างามๆ โปรดอย่าถาม
ถึงความทรงจำ
เรื่องความพลัดพราก
จากคน ที่เธอรัก
ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
คือนิยาม ของความทุกข์ยาก
ถ้าครึ่งโลกร้าย ที่ฉันถางถาก
เป็นครึ่งโลกสวย ขอมอบให้เธอ

เศร้างามๆ โปรดอย่าถาม
ถึงความทรงจำ
เรื่องความพลัดพราก
จากคน ที่เธอรัก
ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ
คือนิยาม ของความทุกข์ยาก
ถ้าครึ่งโลกร้าย ที่ฉันถางถาก
เป็นครึ่งโลกสวย
ขอมอบให้เธอ...