ไม่รู้จะมาไม้ไหน

เท่ห์ อุเทน พรหมมินทร์

ไม่เห็น มีใคร ซักคน
 หลุดพ้น มือเธอ ซักราย
 ไม่เห็น มีใคร หนีรอดปลอดภัย
เงื้อมมือของเธอ สักคน
 ไม่เห็น จริงจัง กับใคร
 แหละฉัน คงคิว ต่อไป
 มารู้ สึกตัว ก็สายเกินไปแล้ว
 ตกกระได พลอยโจร
 ไม่รู้ จะโดน อะไร
 ไม่รู้ จะมา ไม้ไหน
 บอกใจ ไว้แล้ว จงเตรียม รับมือเธอ
 งานนี้ ต้อง เจ็บตัว
 ไม่พ้น โดนเธอ ทำลาย
 เจ็บช้ำ คงจำ จนตาย
 เพียงขอ ร้องวอนเธอ จงเห็นใจ
 โปรด เว้นฉัน ซักคน
  
 ไม่เห็น มีใคร ซักคน
 หลุดพ้น มือเธอ ซักราย
 ไม่เห็น มีใคร หนีรอดปลอดภัย
เงื้อมมือของเธอ สักคน
 ไม่เห็น จริงจัง กับใคร
 แหละฉัน คงคิว ต่อไป
 มารู้ สึกตัว ก็สายเกินไปแล้ว
 ตกกระได พลอยโจร
 ไม่รู้ จะโดน อะไร
 ไม่รู้ จะมา ไม้ไหน
 บอกใจ ไว้แล้ว จงเตรียม รับมือเธอ
 งานนี้ ต้อง เจ็บตัว
 ไม่พ้น โดนเธอ ทำลาย
 เจ็บช้ำ คงจำ จนตาย
 เพียงขอ ร้องวอนเธอ จงเห็นใจ
 โปรด เว้นฉัน ซักคน
 เมื่อไร เธอจึง จะพอ
 ไม่อยาก รอท่าไม้ตาย
 ลงเอยที่ฉัน ซักราย
 มองเห็น ใจคนรักจริง
 จงหยุด ใจคิด มุ่งร้าย
 ใจเก่า ปลดโยน ขว้างทิ้ง
 ทั้งยังระแวง ใจเธอ กลัวไม่จริง
 ว่าจะมา ไม้ไหน
  
ไม่รู้ จะโดน อะไร
 ไม่รู้ จะมา ไม้ไหน
 บอกใจ ไว้แล้ว จงเตรียม รับมือเธอ
 งานนี้ ต้อง เจ็บตัว
 ไม่พ้น โดนเธอ ทำลาย
 เจ็บช้ำ คงจำ จนตาย
 เพียงขอ ร้องวอนเธอ จงเห็นใจ
 ได้โปรด เว้นฉัน ซักคน...