คนถูกทอดทิ้ง

เสรีย์ รุ่งสว่าง

เราหัวอก ของคน ถูกทิ้ง
เขาไม่จริง เขาไม่จริง ทิ้งส่ง
เรารักเขา จนใจ ลุ่มหลง
ใจหมายมั่น พะวง
ซื่อตรง รักด้วยใจ
เธอเหินห่าง รักจางจากฉัน
นึกแต่วัน คิดแต่วันรักใคร่
ตัวฉันนี้ไม่ดี ไฉน
เธอถึงกล้า ทิ้งไป
ทิ้งเยื่อใย ต่อกัน
ปวดหัวใจ ใครหนอ ใครจะรู้
ช้ำซ่อนอยู่ หดหู่อย่างมหันต์
แหงนดูฟ้า แล้วก้มหน้าจาบัลย์
ยอมโศกศัลย์ นับวันรักกลับคืน
เราหัวอก ของคน ถูกทิ้ง
เขาไม่จริง ทิ้งให้เราสะอื้น
ในหัวใจอาลัย สุดฝืน
เหมือนถูกยิงด้วยปืน
ล้มทั้งยืน หมดแรง

เราหัวอก ของคน ถูกทิ้ง
เขาไม่จริง ทิ้งให้เราสะอื้น
ในหัวใจอาลัย สุดฝืน
เหมือนถูกยิงด้วยปืน
ล้มทั้งยืน หมดแรง...