คอยเธอที่หนองหาน

เอ๋ พจนา

ยืน หนาวกาย
เมื่อสายลมผ่าน
ที่ริมฝั่งหนองหาน
บ้านเก่าของท้าวผาแดง
พี่ยืนครุ่นคิด
ถึงอดีตผ่านมาหน้าแล้ง
ดอกรักบานโรยจนแห้ง
แรงลมพัดสะบัดห่างไกล
ยืน หนาวกายเมื่อปลายเดือนยี่
ก่อนนั้นเคยมีน้องพี่
ยืนเคียงชื่นฉ่ำหัวใจ
พี่ยืนครุ่นคิด
ถึงอดีตแล้วน่าใจหาย
แฟนสาวลืมเราลงได้
หมดเยื่อใยไมตรี
ยาม สายัณห์ตะวันรอนๆ
ก่อนนั้นเคยมีน้องอ้อน
ตอนนี้กลับไม่มี
เหม่อมองหนองหาน
สุดร้าวรานเหลือดี
เดือนนี้และ พศนี้
ช้ำอีกทีหรือเรา
ยืน หนาวกายเมื่อสายลมผ่าน
ที่ริมฝั่งหนองหาน
ทรมานเงียบเหงา
ภาพถ่ายใบน้อย
ร่วงผลอยจากมือของเรา
นี่มันเป็นภาพแฟนสาว
คนที่เขาทิ้งให้เราตรม
 
ยืน หนาวกาย
เมื่อสายลมผ่าน
ที่ริมฝั่งหนองหาน
ทรมานเงียบเหงา
ภาพถ่ายใบน้อย
ร่วงผลอยจากมือของเรา
นี่มันเป็นภาพแฟนสาว
คนที่เขาทิ้งให้เราตรม...