ฝากดินด้วยฟ้า

เอ๋ พจนา

เห็นเธอลอยล่องรุ่งเรืองเฟื่องฟ้า
 ฉันปลื้มอุรา ในการที่เธอมีชัย
 เด่น สกาว ทอแสงพราวไสว
 เหนือดาวดวงอื่นทั่วไป ที่เคยเห็นมา
 ฉันมันต่ำเกินไม่เดินคู่เคียง
 ได้ยินแต่เสียง ผู้คนเขาลือกันว่า
 เธอสุขสม เหมือนพรหมอาบด้วยน้ำยา
 ฉันตื้นตันอุรา ที่ส่งเธอมาถึงที่
 นึกถึงวัน ฉุดเธอขึ้นมา
 จากดินไม่มีราคา พอทาบฟ้าแล้วนี่
 ลอยเด่น สกาว พราวแสงยามราตรี
 จะพูดขอบคุณไม่มี จะหาอะไรแน่นอน
 ไม่ขออะไรมากไปกว่านั้น
 ขอช่อไม้จัน ยามฉันนอนกองฟอน
 แม้สิ้นลม สมหวังดังใจแน่นอน
 สิ่งเดียวแค่นี้ที่วอน ขอเป็นรางวัลตอบแทน

 ไม่ขออะไรมากไปกว่านั้น
 ขอช่อไม้จัน ยามฉันนอนกองฟอน
 แม้สิ้นลม สมหวังดังใจแน่นอน
 สิ่งเดียวแค่นี้ที่วอน ขอเป็นรางวัลตอบแทน...