ตาหรุ่ง

12 ปี คนด่านเกวียน

รวยระรินหอมกลิ่นพันธุ์ไม้
สายใจ สายธารหลั่งริน
ลมโชยผีเสื้อโบยบิน
ท่ามกลาง หลุมศพเรียงราย
ความหลังครั้งเมื่อก่อนกาล
วันวาน ไม่หวนกลับมา
ความรักหยดเลือดและน้ำตา
จากผลพวง แห่งภัยสงคราม
ผู้คนจากทั่วสา-รทิศ
อุทิศชีวิตสังเวยความตาย
ค่ายเชลย ที่เขาช่องไก่
หลุมศพมากมายต่างเป็นสักขี
แม่น้ำแควสีแดงไหลรี่
ซับเลือดใต้ราวสะพาน
 
วันเวลา
หมุนเปลี่ยนเวียนซ้ำ
ความทรงจำ มิเคยลืมเลือน
คำจารึกบนหลุมย้ำเตือน
ให้ทวนทบ แม้ย่างวัยชรา
เดวิด ตาหรุ่งและจอห์นสัน
เคยเป็นเพื่อนกัน
เมื่อครั้งวัยแตกพาน
แรกพบที่ค่ายกักกัน
เชลยศึก พ่ายแพ้สงคราม
ตาหรุ่งผู้ยังเหลือชีวิต
คิดถึงมิ่งมิตรต่างแดนบ้านไกล
แกรักษา ดูแลพันธุ์ไม้
เหนือหลุมศพเรียงราย
ประทังชีพเงียบเหงา
จนเดือนปีคล้อยเคลื่อนเลื่อนเงา
ยังปลอบขวัญ
ร่างไร้วิญญาณ
 
วันเวลา
หมุนเปลี่ยนเวียนซ้ำ
ความทรงจำ มิเคยลืมเลือน
คำจารึกบนหลุมย้ำเตือน
ให้ทวนทบ แม้ย่างวัยชรา
เดวิด ตาหรุ่งและจอห์นสัน
เคยเป็นเพื่อนกัน
เมื่อครั้งวัยแตกพาน
แรกพบที่ค่ายกักกัน
เชลยศึก พ่ายแพ้สงคราม
ตาหรุ่งผู้ยังเหลือชีวิต
คิดถึงมิ่งมิตรต่างแดนบ้านไกล
แกรักษา ดูแลพันธุ์ไม้
เหนือหลุมศพเรียงราย
ประทังชีพเงียบเหงา
จนเดือนปีคล้อยเคลื่อนเลื่อนเงา
ยังปลอบขวัญ
ร่างไร้วิญญาณ...