สะแด่วแห้ว

12 ปี คนด่านเกวียน

ยามมั่งมี เพื่อนฝูงมากมาย
จะไปทางไหนมีแต่คนสรรเสริญ
ยามเราหมดหมาก็ยังมองเมิน
ครั้นยามเราหมด
หมาก็ยังมองเมิน
เราคบกันที่เงินหรือว่าอยู่ที่ใจ
โบราณว่า เพื่อนกินนั้นหาง่าย
อีกกระทั้งเพื่อนตาย
ก็หายากเต็มที
มันคนละยุคกันแล้วนะน้องพี่
มันคนละยุคกันแล้วนะน้องพี่
เพื่อนกินข้อยบ่มี
แต่เพื่อนตายข้อยเยอะไป
โอ๊ย ข้อยหมดแล้ว
มันช่างจนสะแด่วแห้ว
ไม่รวยบ้างก็แล้วไป
น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย
น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย
หากข้อยรวยวันใด
จะเบ่งกล้ามให้น้ำบาน
จกกระเป๋าเหลือเงินอยู่สามบาท
คิดถึงโคราชดินแดนบ้านเก่า
คิดถึงนางน๋อยที่นั่งหงอยซึมเซา
คิดถึงนางน๋อยที่นั่งหงอยซึมเซา
อยากสิไปหาเจ้าแต่ค่ารถข้อยบ่มี
 
โอ๊ย ข้อยหมดแล้ว
มันช่างจนสะแด่วแห้ว
ไม่รวยบ้างก็แล้วไป
น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย
น้ำตามันตกนี่คืออกลูกผู้ชาย
หากข้อยรวยวันใด
จะเบ่งกล้ามให้น้ำบาน
จกกระเป๋าเหลือเงินอยู่สามบาท
คิดถึงโคราชดินแดนบ้านเก่า
คิดถึงนางน๋อยที่นั่งหงอยซึมเซา
คิดถึงนางน๋อยที่นั่งหงอยซึมเซา
อยากสิไปหาเจ้า
แต่ค่ารถข้อยบ่มี...