ขอเพียงยกโทษ

ก้อย พรพิมล ธรรมสาร

อย่าได้ห่วงฉัน
 อย่าหวั่นเลยเธอ
 ฉันไม่โกรธเธอ
 ที่มี รักใหม่
 ฉันเองไม่ดี
 หนีเธอจากไป
 ข่มเหงน้ำใจ
 ให้เธอ ร้าวราน
 ผิดที่ตัวฉัน
 ด่วนพลันห่างหาย
 ทิ้งเธอจากไป
 ให้เธอ ว้าเหว่
 เหมือนเรืออัปปรางค์
 ท่ามกลาง ทะเล
 เธอถึงทุ่มเท
 รักให้ แก่ เขา
 ขอ ให้เธอทั้งสอง
 ครองรักยืนยง
 ตราบจน นิรันดร์
 จะอย่างไร
 อย่าได้แปรผัน
 จงครองรักกัน
 ตราบนาน เท่านาน
 ปล่อยฉัน ให้อยู่อย่างนี้
 ก็สมแล้วที่ ทำเธอร้าวราน
 ขอแต่เพียง ยกโทษให้ฉัน
 ก็เพียงเท่านั้น
 ที่ฉัน ขอ เธอ
  
ขอ ให้เธอทั้งสอง
 ครองรักยืนยง
 ตราบจน นิรันดร์
 จะอย่างไร
 อย่าได้แปรผัน
 จงครองรักกัน
 ตราบนาน เท่านาน
 ปล่อยฉัน ให้อยู่อย่างนี้
 ก็สมแล้วที่ ทำเธอร้าวราน
 ขอแต่เพียง ยกโทษให้ฉัน
 ก็เพียงเท่านั้น
 ที่ฉัน ขอ เธอ...