วันนกร้องไห้

ตั๊ก ศิริพร อยู่ยอด

เหม่อมองนกบนฟ้า
บินเคียงเรียงคู่กัน
ดูหยอกเย้าล้อลอยลมมา
ช่างมีความสุขจัง
สุขกัน ตาม ประสา
มันจะมีไหม สักวัน
วันนกร้องไห้ คงไม่มี
ก็เพราะใจ คู่ของเจ้าไม่แปรผัน
ช่างไม่เหมือนดังเช่นกับใจคน
ถึงวันเปลี่ยน เบื่อแล้วเปลี่ยน
เปลี่ยนลืมได้กระทั่งกับคนรัก
กันมา
น่าอิจฉาพวกเจ้าที่จี รัง
ทุกข์ฟันฝ่า สุขมากกว่า
มีเพียงข้าเท่านั้นต้องตรมหรือ
นกกา
 
เหม่อมองนกบนฟ้า
บินเคียงเรียงคู่กัน
ดูหยอกเย้าล้อลอยลมมา
ช่างมีความสุขจัง
สุขกัน ตาม ประสา
มันจะมีไหม สักวัน
วันนกร้องไห้ คงไม่มี
ก็เพราะใจ คู่ของเจ้าไม่แปรผัน
ช่างไม่เหมือนดังเช่นกับใจคน
ถึงวันเปลี่ยน เบื่อแล้วเปลี่ยน
เปลี่ยนลืมได้กระทั่งกับคนรัก
กันมา
น่าอิจฉาพวกเจ้าที่จี รัง
ทุกข์ฟันฝ่า สุขมากกว่า
มีเพียงข้าเท่านั้นต้องตรมหรือ
นกกา
เพราะไม่รู้จะตามที่ไหนดี
เขาไม่ อยู่ กู่ไม่ กลับ
ทิ้งเอาไว้ให้เราแค่เพียงรอย
ร้าวบาด
แม้วันใดพวกเจ้าบินพบเห็น
เขายัง อยู่ กับใครอยู่
จงบินไปกระซิบใส่หูเขา
ข้ารอ...