เหมันต์ที่ผ่านพ้น

นนทิยา จิวบางป่า

เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป
ผ่านไป เหมือนใบไม้บาง
ร่วงลงพลิ้ว ปลิวลู่ลงทาง
ดูใบไม้วาง อ้างว้างเอกา
เหมือน รักที่จากฉันไป
จากไป เหลือไว้แต่น้ำตา
หลั่งรินไหล ท่วมใจท่วมขอบฟ้า
ดังไฟรักพา ฤทัยแหลกราน
เพียงหวังไขว่คว้า
ค่าเหลือแค่อาลัย
สุดจะเอ่ย บอกใคร
ยั้งใจ ไม่ให้หลงน้ำคำ
เหมันต์ ยังผ่านเช่นเคย
อย่าเลย ฉันกลัวบอบช้ำ
อย่าตอกย้ำ ในความทรงจำ
โอ้เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย
 
 เพียงหวังไขว่คว้า
ค่าเหลือแค่อาลัย
สุดจะเอ่ย บอกใคร
ยั้งใจ ไม่ให้หลงน้ำคำ
เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย
อย่าเลย ฉันกลัวบอบช้ำ
อย่าตอกย้ำ ในความทรงจำ
โอ้เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย...