ทองปลอม

นุชจรี ศรีราชา

ป่านนี้พี่นอนกับใครเล่าหนา
เดี๋ยวนี้น้องมา
นอนเดียวเปลี่ยวใจ
ทนทุกข์ทรมาน เหงาปานจะตาย
พี่ไม่สนใจรู้ไหมใครรอ
ป่านนี้พี่คงสุขสมกับเขา
ปล่อยทิ้งให้เรา
นอนเฝ้าเรือนหอ
เจ็บช้ำดวงใจ
เหมือนใครเฉือนคอ
จะปล่อยให้รอพี่ไปถึงไหน
เราเปรียบทองชุบ เขาลูบจนลอก
แล้วก็ถอดออกจากคอทิ้งไป
ไม่เคยหวงแหน หรือมาสนใจ
ต้องการเมื่อไหร่ก็ไปชุบมา
ป่านนี้พี่คงจะลืมหมดแล้ว
ไม่มีวี่แววจะกลับมาหา
เก็บกดไม่ไหว ถึงได้ครวญมา
ตัวเรานี้หนา
เปรียบเช่นทองปลอม

เราเปรียบทองชุบ เขาลูบจนลอก
แล้วก็ถอดออกจากคอทิ้งไป
ไม่เคยหวงแหน หรือมาสนใจ
ต้องการเมื่อไหร่ก็ไปชุบมา
ป่านนี้พี่คงจะลืมหมดแล้ว
ไม่มีวี่แววจะกลับมาหา
เก็บกดไม่ไหว ถึงได้ครวญมา
ตัวเรานี้หนา
เปรียบเช่นทองปลอม...