คืนฝนพรำ

ปุ้ย จิตสุดา พลับศิริ

สุด เหงาเมื่อมอง ฝน
 โปรย ปราย แล้วยิ่งเหงา ใจ
 เดียวดาย ต้องอยู่
 เพียงคนเดียว ลำพัง
 คิดถึงเธอ หวังเพียง
 ให้เธอมาคืน นี้
 แต่ไม่มี วี่แวว
 ทำให้ใจหม่น หมอง
 ในคืน ฝนพรำ
 เธอนั้นคง ซุกกาย อยู่กับเขา
 เราเป็น แค่เงา ที่เธอนั้นมี
 แค่เพียง คนชั่วคราว
 ได้แต่ คอยคิดไป
 คืนไหน ที่เธอ จะมา
 มีแต่เพียง น้ำตา
 เป็นเพื่อน เรา
 เธอ คงดูแล เขา
 ให้ เขามีความ สุข
 ไม่เหมือน อีกคนที่คอย
 รอคอย แต่เธอ
  
อยากได้ ไออุ่น เธอ
 เยียวยา ให้มันบรร เทา
 อย่าปล่อย ให้ฉันต้องปวดร้าว
 อย่างนี้
 ขอแค่เพียง สักคืน
 ขอเวลา ให้ฉัน
 ยิ่งมองฝน ยิ่งทำให้ระทม
 ปวด ใจ
 ในคืน ฝนพรำ
 เธอนั้นคง ซุกกาย อยู่กับเขา
 เราเป็น แค่เงา ที่เธอนั้นมี
 แค่เพียง คนชั่วคราว
 ได้แต่ คอยคิดไป
 คืนไหน ที่เธอ จะมา
 มีแต่เพียง น้ำตา
 เป็นเพื่อน เรา
 เธอ คงดูแล เขา
 ให้ เขามีความ สุข
 ไม่เหมือน อีกคนที่คอย
 รอคอย แต่เธอ
  
ในคืน ฝนพรำ
 เธอนั้นคง ซุกกาย อยู่กับเขา
 เราเป็น แค่เงา ที่เธอนั้นมี
 แค่เพียง คนชั่วคราว
 ได้แต่ คอยคิดไป
 คืนไหน ที่เธอ จะมา
 มีแต่เพียง น้ำตา
 เป็นเพื่อน เรา
 เธอ คงดูแล เขา
 ให้ เขามีความ สุข
 ไม่เหมือน อีกคนที่คอย
 รอคอย แต่เธอ...