ใจนักเลง

พงษ์พัฒน์ วชิระบรรจง

เมื่อเธอ
 เลือก อยู่กับเขา
 ตัวฉัน คุกเข่า สั่นไหว
 ใจ นักเลง
 จึงปวด ร้าว เจียนตาย
 ปล่อยเธอไป
 ตามใจ เธอ ต้องการ
 จะยอม ให้สั่ง
 และตัดสิน
 ว่าฉัน ต้องถูก ทอดทิ้ง
 เรา นั้นมัน
 ไม่อาจ ฝืน ความจริง
 ได้แต่ยิ้ม อวยพร ให้ ไปดี
 ให้ เธอ ได้ กับเขา
 และจง โชคดี
 อย่ามี อะไรให้เสียใจ
 ส่วน ตัว ฉัน จะลืม
 ว่าเคย ร้องไห้
 ลืม ว่าเคยต้องเป็นใคร
 ที่เธอไม่เอา
  
จะยอม ให้สั่ง
 และตัดสิน
 ว่าฉัน ต้องถูก ทอดทิ้ง
 เรา นั้นมัน
 ไม่อาจ ฝืน ความจริง
 ได้แต่ยิ้ม อวยพร ให้ ไปดี
 ให้ เธอ ได้ กับเขา
 และจง โชคดี
 อย่ามี อะไรให้เสียใจ
 ส่วน ตัว ฉัน จะลืม
 ว่าเคย ร้องไห้
 ลืม ว่าเคยต้องเป็นใคร
 ที่เธอไม่เอา
 ให้ เธอ ได้ กับเขา
 และจง โชคดี
 อย่ามี อะไรให้เสียใจ
 ส่วน ตัว ฉัน จะลืม
 ว่าเคย ร้องไห้
 ลืม ว่าเคยต้องเป็นใคร
 ที่เธอไม่เอา...