ยิ้มเหงา ๆ

พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ

ยิ้มเหงา ๆเศร้าพอ งาม ๆ
มีคนถาม ว่าเธอ คือใคร
ทั้ง ๆโลกนี้ ก้าวไกล แสนไกล
เธอ ยัง สดใส อยู่ใน โลกเก่า
ยิ้มเหงา ๆ ของคน งาม ๆ
คนที่ แบกหาม โลกไว้ ครึ่งหนึ่ง
โลกวันนี้ แม้งาม เพียงครึ่ง
ก็ครึ่ง ของเธอ ที่สร้าง ที่ทำ
เศร้า งาม ๆ
โปรด อย่าถาม ถึงความ ทรงจำ
เรื่องความ พลัด พราก
จากคน ที่ เธอ รัก
ยิ้มเหงา ๆ เศร้าพอ งาม ๆ
คือนิยาม ของความ ทุกข์ยาก
ถ้าครึ่ง โลกร้าย ที่ฉัน ค้างคา
เป็นครึ่ง โลกสวย ขอมอบ ให้เธอ

เศร้า งาม ๆ
โปรด อย่าถาม ถึงความ ทรงจำ
เรื่องความ พลัด พราก
จากคน ที่ เธอ รัก
ยิ้มเหงา ๆ เศร้าพอ งาม ๆ
คือนิยาม ของความ ทุกข์ยาก
ถ้าครึ่ง โลกร้าย ที่ฉัน ค้างคา
เป็นครึ่ง โลกสวย ขอมอบ ให้เธอ...