เว้นฉันสักคน

พจมาน พิมพ์จันทร์

ลัน ลัน ลา ล้า ลา
ลัน ลัน ลา ลัน ลา ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลา ลัน ล้า ลัน ลา
อยากรู้จริง ว่าใจ ของเธอ
มอบให้ฉัน หรือเธอ ให้ใคร
อยากจะรู้ เหลือเกิน
ฉัน คนที่ เท่าไร
คร่ำครวญร้องไห้ ด้วยน้ำมือเธอ
หากจะคิด ทำลาย อย่าทำฉันเลย
ปล่อยฉันไว้ สักคนเถิดเธอ
ไม่อาจทน ช้ำใจ เพราะเข้าไป ซ้ำที่
เจ็บแล้ว ไม่มี ใครช่วย ฉันเลย
คำพูดเธอ กลัวเก่ง กลิ้งกลอก
หลอกฉัน ตายใจ รักเธอเต็มที่
มี รักมี เธอใจคนช้ำ ทุกที
กี่คนแล้วนะ เจ็บนักรักเธอ
หาก หลงลม ต้องจมที่เดิม
เพิ่มบาดแผล ที่กลาง หว่างใจ
ปล่อยให้มี แผลเดียว ไม่ขอมี แผลใหม่
เจ็บช้ำ คราวใด ปวดใจ เหลือเกิน
ลัน ลัน ลา ล้า ลา
ลัน ลัน ลา ลัน ลา ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลา ลัน ล้า ลัน ลา
คำพูดเธอ กลัวเก่ง กลิ้นกลอก
หลอกฉัน ตายใจ รักเธอเต็มที่
มี รักมี เธอใจคนช้ำ ทุกที
กี่คนแล้วนะ เจ็บนักรักเธอ
หาก หลงลม ต้องจมที่เดิม
เพิ่มบาดแผล ที่กลาง หว่างใจ
ปล่อยให้มี แผลเดียว ไม่ขอมี แผลใหม่
เจ็บช้ำ คราวใด ปวดใจ เหลือเกิน
ลัน ลัน ลา ล้า ลา
ลัน ลัน ลา ล้า ลา ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลา ลัน ล้า ลัน ลา
ลัน ลัน ลา ล้า ลา
ลัน ลัน ลา ล้า ลา ลัน ลา
ลัน ลา ลัน ลา ลัน ล้า ลัน ลา
เจ็บช้ำ คราวใด ปวดใจ เหลือเกิน...