เมียจ๋า

พร ภิรมย์

โอ้อนาถ วาสนา
ถึงเวลา คราระทม
แม่อีหนู ช่างหูเบา
เชื่อคำเขา จึงขื่นขม
ตัดเยื่อไยให้พี่ตรม
ว่าทับถม เกินความจริง
น้องโกรธใย ไล่ผัวจาก
ให้ผัวตกยาก โอ้น้องหญิง
มาลืมอกแอบที่เคยแนบอกอิง
ต่างไฟผิง ในเชิงกราน
พี่ลืมไม่ลง อีตรงตื่นนอน
กาแฟมาก่อนไข่ซ้อนใส่จาน
น้ำล้างหน้าทั้งยาสีฟัน
น้ำหอมน้ำมัน เจ้าจัดเอาใจ
จะไปทำงานจากบ้านตอนเช้า
เจ้าขัดรองเท้า เป็นเงาใส
เสื้อผ้าเรียบกริบน่าหยิบสวมใส
งามวิไล ชวนให้มอง
กลับบ้านค่ำอาบน้ำอาบท่า
เจ้าจัดข้าวปลามาสำรอง
แม่เปิดตู้โชว์ยกโหลยาดอง
ตักให้ลอง คลายกังวล
พี่ชอบผักน้องรักก็รู้
ผักบุ้งถั่วพูจิ้มเต้าเจี้ยวหลน
อิ่มหมีพีมันกันสองคน
ชื่นกมลแสนสำราญ
กล่อมลูกไปให้ลูกหลับ
ร้องเพลงขับวิเวกหวาน
กระท่อมทองกวาว
หนอเพลงเก่ามานาน
บัวตูมบัวบานให้ลูกนอน
พอลูกหลับขยับจูบลูก
แล้วนอนบนฟูกเคียงสมร
อิ่มเอมใจไม่อนาทร
พี่มาเดือดร้อนเพราะคนปากคัน
ปากยาวจริงยิ่งกว่าปากกา
เข้าตำราน่าขบขัน
เห็นเรามีทุกข์
แล้วเขาคงสุขใจกัน
ไม่ช้าสวรรค์คงลงอาญา
พระจงช่วยสาปให้บาปสิ้นที
ให้น้องปรานีรีบกลับเคหา
นี่ผัวร่อนเร่แสนเวทนา
จากเมียมาน้ำตานอง
กินไม่ได้นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับอกกลัดหนอง
นี่ผัวทุกข์ตรอม
ผ่ายผอมเป็นกอง
อย่าให้ต้องตรอมใจตาย...