หลบหน้าที่มาเลย์

พิมพา พรศิริ

เฮ เจ็บใจต้องไปอยู่ที่มาเลย์
เพราะในเมืองไทยผู้ชายโลเล
ทำให้เราเป๋เสียตัวเสียใจ
เฮ ต้องหนีต้องหนีให้ไกลๆ
อยู่มีแต่ช้ำระกำหมองไหม้
โดนหนุ่มบ้านใกล้ทำให้ช้ำทรวง
ดวงของข้อยมีแต่ฮอยตัดต่อ
ถูกแต่เขาหลอกล่อ
ให้พอปลื้มชั่วคราว
คำเขาเว้าว่าสิมักเฮาจริง
มีแต่ลิงมาตั๋วชั่วคราวทั้งนั้น
เฮ ต้องไปมาเลย์หนีคนใจมาร
โธ่คนลวงล่อไม่ขอผูกพัน
แค่นี้ตัวฉันก็อายผู้คน
เฮ ช้ำฤดีต้องหนีให้พ้น
อยู่ไปไม่ไหวหัวใจมืดมน
จะขอดิ้นรนให้คนห่างไกล
ไปๆแล้วบ่มีแววสิกลับ
ต่าวอายผู้บ่าวบ้านใกล้
ทำลายข้อยปล่อยป่า
ขอดชาติหน้ากะบ่ว่าสิหันเห
ขอเอาเมืองมาเลย์
เป็นที่ฝังกายน้อง...