เสียศูนย์

มาช่า วัฒนพานิช

หัวใจมันลอยไปตั้งนาน กลับบ้านไม่ถูก
หัวใจมันจวนจะพิการ ยิ่งนานยิ่งเพี้ยน
ยากินก็จำผิด มาใช้ทา ยาทาก็จำผิด มาใช้กิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
ดนตรี
ได้ยินแค่เพียงคำร่ำลา เดินขาแทบขวิด
ถ้อยคำพอฟัง เธอแล้วซึม แทบลืมญาติมิตร
ยามกินก็จำผิด ไปเข้านอน
ยามนอนก็จำผิด ไปนั่งกิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
 
ยามกินก็จำผิด ไปเข้านอน
ยามนอนก็จำผิด ไปนั่งกิน
ก็เป็นเพราะเธอ มาทิ้งกัน
ตั้งตัวไม่ทัน มันก็เลย เสียศูนย์
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญเสีย
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียศูนย์ เพราะทุกอย่างมันสูญหาย
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน เมื่อวันก่อน
ดนตรี
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ
เสียดาย สิ่งที่เคยมี ให้กัน
เสียดาย ความรู้สึกดีๆ ของใจ...