ไม่เจอไม่จำไม่เจ็บ

ศรราม เทพพิทักษ์

ก็ทั้งรู้ รู้ดีแก่ใจ
แต่เราทำไม ต้องคอยสร้างปัญหา
สุดท้าย ก็เจ็บ
แล้วก็เจ็บ เสียน้ำตา
ก็ยัง ด้านมา เป็นอยู่ ประจำ
ก็เพราะรัก รักจนหมดใจ
อยากลืม เธอไป แต่ใจกลับคอยย้ำ
ก็รู้ กันอยู่
เห็นกันอยู่ ไม่เคยจำ
ที่ต้อง เจอเธอ อยู่ข้างเขา
ไม่เจอ ไม่จำ ไม่เจ็บ
ยิ่งเจอ ยิ่งจำ ยิ่งเจ็บ อย่างนี้
ก็อยาก ให้มัน จบไป
แต่ใจ ไม่ลืม ซักที
ก็คง ต้องทน ต้องเสีย ใจ จนตาย
 
 ก็เพราะรัก รักจนหมดใจ
อยากลืม เธอไป แต่ใจกลับคอยย้ำ
ก็รู้ กันอยู่
เห็นกันอยู่ ไม่เคยจำ
ที่ต้อง เจอเธอ อยู่ข้างเขา
ไม่เจอ ไม่จำ ไม่เจ็บ
ยิ่งเจอ ยิ่งจำ ยิ่งเจ็บ อย่างนี้
ก็อยาก ให้มัน จบไป
แต่ใจ ไม่ลืม ซักที
ก็คง ต้องทน ต้องเสีย ใจ จนตาย
เราเอง ก็รู้ตัว ไม่เคย มีค่าเลย
เป็นคน ที่เธอ ไม่ต้อง-การ
มีเพียง ความหลัง
ที่เธอ นั้นมอง-ผ่าน ก็รู้ดี
แต่อยาก มาหาเธอ
ไม่เจอ ไม่จำ ไม่เจ็บ
ยิ่งเจอ ยิ่งจำ ยิ่งเจ็บ อย่างนี้
ก็อยาก ให้มัน จบไป
แต่ใจ ไม่ลืม ซักที
ก็คง ต้องทน ต้องเสีย ใจ จนตาย
ไม่เจอ ไม่จำ ไม่เจ็บ
ยิ่งเจอ ยิ่งจำ ยิ่งเจ็บ อย่างนี้
ก็อยาก ให้มัน จบไป
แต่ใจ ไม่ลืม ซักที
ก็คง ต้องทน ต้องเสีย ใจ จนตาย
ก็คง ต้องเจอ ต้องเจ็บ จนตาย...