บ้าน เราเหงาจนเจียนบ้า ใคร จะมารู้ใจเราได้ มี สิ่งใดหนอจึงระทม บ้านออกใหญ่โต แสนโก้งามตา มันน่า สุขสม คนใช้ มากมี เนื้อที่มากจม แต่ตรมไม่เว้นวาย จะ รวยแสนรวยมากล้น เรา นั่นหรือสู้คนจนได้ นอน ต้องนอนร้องไห้ทุกคืน เขา แอบไปมี บ้านเล็กมากมาย เราบ้านใหญ่สุดฝืน สามคืน สี่คืน ถึงกลับบ้านที อย่างนี้ใครเขา คอย ค่ำ คืนเห็นบ้านหลังหนึ่ง ซึ่ง เขานั้นแสนยากจน ยัง อดทนช่วยกันหากิน เย็น กลับบ้านมา เขา เฝ้าหยอกล้อ พนอกันอยู่ อาจินต์ เปรียบกับบ้านเรา ต่างราวฟ้าดิน แต่เรากิน น้ำ ตา...
2098
หน้าส่วนตัว
