หนุ่มเวียงจันทร์

สมมาส ราชสีมา

โอ้ ตะเว็น กำลัง ลับลง
แสงทอง ส่องน้ำ แม่โขง
ค่ำลง อ้ายทน เศร้าใจ
หนุ่มเวียงจันทร์
โศกศัลย์ รำพัน หวั่นไหว
คิดฮอด แต่สาว ฝั่งไทย
น้องทาย บ้านไกล ลับ ตา
โอ้ ความฮัก ก่อนยัง ว่าหวาน
ต่อมา บ่เถิง นนนาน
บ่หวาน ดังเก่า เลยหนา
ผู้บ่าวเวียงจันทร์
น้องนั้น คือจัง บ่มา
สะพาน ก็มี แล้วหนา
สัญญา กันลืม แล้วบ่
ลืมหนุ่มเวียงจันทร์
ลืมคืนนั้น
เที่ยวงานธาตุหลวง
น้องเคย ว่าฮักบ่ลวง
หากลวง บ่เหลือบ่หลอ
หรือว่าตัวน้อง
มีหนุ่มฝั่งไทย เคล้า คลอ
เป็นหยัง ใจดำ แท้ หนอ
อ้ายพอ ปานกันกับหยัง
โอ้ ตะเว็น กำลัง ลับลง
แสงทอง ส่องน้ำ แม่โขง
ค่ำลง อ้ายทน สิ้น หวัง
หนุ่มบ่หลาย
แนวใด ถึงได้ บ่ฟัง
คิดฮอด ความเก่า ความหลัง
ยามนั่ง เศร้ายาม เมื่อแล้ง

ลืมหนุ่มเวียงจันทร์
ลืมคืนนั้น
เที่ยวงานธาตุหลวง
น้องเคย ว่าฮักบ่ลวง
หากลวง บ่เหลือบ่หลอ
หรือว่าตัวน้อง
มีหนุ่มฝั่งไทย เคล้า คลอ
เป็นหยัง ใจดำ แท้ หนอ
อ้ายพอ ปานกันกับหยัง
โอ้ ตะเว็น กำลัง ลับลง
แสงทอง ส่องน้ำ แม่โขง
ค่ำลง อ้ายทน สิ้น หวัง
หนุ่มบ่หลาย
แนวใด ถึงได้ บ่ฟัง
คิดฮอด ความเก่า ความหลัง
ยามนั่ง เศร้ายาม เมื่อแล้ง...