เมาเหล้าเมารัก

สันติ ดวงสว่าง

ถึงแม้ พี่จะขี้เมา
 เพื่อเจ้าพี่ ก็ยอม หยุดพัก
 เดี๋ยวนี้พี่ เลิกเมา สุรา
 แต่ต้อง กลับมา กลับมาเมารัก
 โฉมเอ๋ย โฉมเฉลา
 พี่รักเจ้าปาน จะกลืนกิน
 น้อง อย่าดีดดิ้น
 อย่าหยามหมิ่น ว่าพี่ขี้เมา
 ถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไป
 แต่เมาใจ เพราะหลงรักเจ้า
 พี่เมาประจำ ทุกค่ำทุกเช้า
 ยิ่งเสียกว่า เมาเหล้า
 นั่นคือพี่เมา ความรัก
 ใบหน้า ในตา
 น้องหวานหวาน
 มองน้องนานนาน
 แล้วยิ่งพาล เมาหนัก
 เนื้ออ่อน
 ให้พี่ได้นอน หนุนตัก
 เห็นหน้า นงลักษณ์
 แล้วพี่ยิ่งชัก เมาใจ
 พี่ติดเหล้า เมาง้ำ
 เพราะห้ามหัก
 แต่เมารัก
 รักนงค์ราม ห้ามไม่ไหว
 เลิกเมาเหล้า
 แล้วซิเรา กับเมาใจ
 เมาเหล้า ไม่เท่าไร
 มาหนักใจ เมื่อเมารัก
  
ใบหน้า ในตา
 น้องหวานหวาน
 มองน้องนานนาน
 แล้วยิ่งพาล เมาหนัก
 เนื้ออ่อน
 ให้พี่ได้นอน หนุนตัก
 เห็นหน้า นงลักษณ์
 แล้วพี่ยิ่งชัก เมาใจ
 พี่ติดเหล้า เมาง้ำ
 เพราะห้ามหัก
 แต่เมารัก
 รักนงค์ราม ห้ามไม่ไหว
 เลิกเมาเหล้า
 แล้วซิเรา กับเมาใจ
 เมาเหล้า ไม่เท่าไร
 มาหนักใจ เมื่อเมารัก
 ไม่เมาเหล้า
 แล้วซิเรา กับเมารัก
 ไม่เมาเหล้า
 แล้วซิเรา กับเมารัก
 ไม่เมาเหล้า
 แล้วซิเรา กับเมารัก...