ยอมจำนน

สุรสีห์ อิทธิกุล

มันเป็นความผิดหวัง
ของหัวใจ
มันเป็นความอ่อนไหว
เพราะว่ารัก
มันเป็นเกมที่ฉัน ได้รู้จัก
ที่มีคนมากมาย ฝากรอยเอาไว้
ใครเป็นคนต่อไป ให้เดินเข้ามา
เข้ามาฝากแผล ที่ใจฉันที
ใครยังไม่พอ ต้องการย่ำยี
ก็เชิญเหยียบซ้ำ ย่ำหัวใจให้พอ
ใครเป็นคนต่อไป ไม่ต้องแย่งกัน
ยังมีที่เหลือ รับรองว่ารอ
เติมความเจ็บใจ เข้าไปให้พอ
ต้องการเจ็บช้ำ ให้มันชินซะที
ช่วยกันสักนิด
ช่วยมาฝากรอยแผล ทีได้ไหม
 
 มันเป็นทางที่ฉัน
ดูไม่ออก
มันเป็นเกมที่ฉัน พลาดทุกครั้ง
มันเป็นทางที่ฉัน ไม่ระวัง
ยอมจำนนให้รัก ด้วยคำว่าแพ้
ใครเป็นคนต่อไป ให้เดินเข้ามา
เข้ามาฝากแผล ที่ใจฉันที
ใครยังไม่พอ ต้องการย่ำยี
ก็เชิญเหยียบซ้ำ ย่ำหัวใจให้พอ
ใครเป็นคนต่อไป ไม่ต้องแย่งกัน
ยังมีที่เหลือ รับรองว่ารอ
เติมความเจ็บใจ เข้าไปให้พอ
ต้องการเจ็บช้ำ ให้มันชินซะที
ช่วยกันสักนิด
ช่วยมาฝากรอยแผล ทีได้ไหม
ใครเป็นคนต่อไป ให้เดินเข้ามา
เข้ามาฝากแผล ที่ใจฉันที
ใครยังไม่พอ ต้องการย่ำยี
ก็เชิญเหยียบซ้ำ ย่ำหัวใจให้พอ
ใครเป็นคนต่อไป ไม่ต้องแย่งกัน
ยังมีที่เหลือ รับรองว่ารอ
เติมความเจ็บใจ เข้าไปให้พอ
ต้องการเจ็บช้ำ ให้มันชินซะที
ช่วยกันสักนิด
ช่วยมาฝากรอยแผล ทีได้ไหม...