กิ้งก่าที่อยากได้ทอง

สุเทพ วงศ์คำแหง

เขาดีไปแล้ว
เขาจึงได้แคล้วจากเรา
ชายหน้าเก่าเก่า
เขาไม่อินังขังขอด
ก็ขอให้ไปสู่ที่ชอบ
ให้เจอคำตอบ
ว่าเธอต้องการอะไร
ฉันชายหน้าคล้ำ ดำเครียด
เกียรติไม่เลิศล้น
แต่ก็เป็นคนที่เธอเคยบอกรักใคร่
แต่รักนั้นกินไปได้เมื่อไหร่
เธอจึงคิดเปลี่ยนใจ
ทิ้งไปหาใหม่เลิศเลอ
ไปดีและขอให้มีสุขด้วย
พบคนร่ำรวย
ที่เธอต้องการเถิดหนา
อาจสงสาร
เลี้ยงไว้เป็นนางบำเรอ
ไว้คอยปรนเปรอ
เขาบางเวลา
แม้เธอได้ทุกข์
วันไหนจงรีบกลับมา
ฉันจะถลา
เข้าไปหาเธอตรงหน้า
แต่ฉันมิใช่ อภัยหรอกหนา
จะสมน้ำหน้า
กิ้งก่าที่อยากได้ทอง

แม้เธอได้ทุกข์
วันไหนจงรีบกลับมา
ฉันจะถลา
เข้าไปหาเธอตรงหน้า
แต่ฉันมิใช่ อภัยหรอกหนา
จะสมน้ำหน้า
กิ้งก่าที่อยากได้ทอง
จบ...