ใจฝ่อ

อริสมันต์ พงษ์เรืองรอง

หากฟ้าไม่เห็น ไปอย่าง
จะถอดใจล้าง ไปห่างกัน
ท่าที ที่เธอทำ ออเซาะ เขามากมาย
ใครจะทน ได้ไง เธอเหยียดหยาม
มันจนใจ เหลือเกิน
ที่เราจะเดิน ตามเธอเรื่อย ไป
อึดอัดทนรับใน เล่ห์เหลี่ยม เธอ
ศัตรู คือคน รุกราน 
มาบวก กับความ ต้องการ หักหลัง
รู้ หน้าไม่รู้ ใจ เชื่อ ใครไม่ได้ อีก
เธอ มีรายย่อย ปลีก จะหลีกลี้หนีไป
เจ็บกับความช้ำใน ใจฝ่อแล้ว
กระท่อนกระแท่น จวนเจียน
เกือบเกือบจะเพี้ยน ใจหวิดเบลอ
น้ำมือ เธอคนทำ 
คอยซ้ำ แล้วซ้ำเล่า รับไม่ไหว
รู้ หน้าไม่รู้ ใจ เชื่อ ใครไม่ได้ อีก
เธอ มีรายย่อย ปลีก จะหลีกลี้หนีไป
เจ็บกับความช้ำใน ใจฝ่อแล้ว
 
มันจนใจ เหลือเกิน
ที่เราจะเดิน ตามเธอเรื่อย ไป
อึดอัดทนรับใน เล่ห์เหลี่ยม เธอ
ศัตรู คือคน รุกราน 
มาบวก กับความ ต้องการ หักหลัง
รู้ หน้าไม่รู้ ใจ เชื่อ ใครไม่ได้ อีก
เธอ มีรายย่อย ปลีก จะหลีกลี้หนีไป
เจ็บกับความช้ำใน ใจฝ่อแล้ว
รู้ หน้าไม่รู้ ใจ เชื่อ ใครไม่ได้ อีก
เธอ มีรายย่อย ปลีก จะหลีกลี้หนีไป
เจ็บกับความช้ำใน ใจฝ่อแล้ว
รู้ หน้าไม่รู้ ใจ เชื่อ ใครไม่ได้ อีก
เธอ มีรายย่อย ปลีก จะหลีกลี้หนีไป
เจ็บกับความช้ำใน ใจฝ่อแล้ว...