สงครามกับความรัก

ฮันนี่ ศรีอีสาน

ยามเมื่อเกิดสงคราม
แสนห่วงคนงามเป็นเวียนเป็นวัน
อยากจะให้พี่บินกลับมา
หาน้องอยู่เมืองไทย
ค่ำคืนผวาฝันเห็นพี่มาน้องยิ่งดีใจ
วันทั้งวันคืนทั้งคืน ยามจะนอน
อาลัยอาวรณ์ถึงพ่อหนุ่มคนไทย
พี่อยู่ไกลถึงซาอุอาระเบีย
ลำเด้อ
อย่าไปเชื่อไผเด้ออ้าย
อย่าไปหมายตาจ้องหญิงอื่น
ฝืนเด้อใจอย่าเมาถึงหนัก
ถึงหนักแน่นดังหิน
อย่าเชื่อลิ้นลมเป่าสาวใด
อย่าเชื่อลิ้นลมเป่าสาวใด
เก็บเอาเงินคืน
คืนมาแต่งงานเด้อนี้
นางอยู่ทางบ้านหงอยเหงา
น้ำตาคลอเบ้า ล้มหมอนนอนเสื่อ
ข้าวก็กินบ่ได้เขาไปทลายพี่คงไม่เชื่อ
คิดฮอดอ้ายแรงเอาเหลือ
บ่หน่ายบ่เบื่อรักอย่างเทิดทูน
ได้เงินทุนกลับมาบ้าน
อย่าไปหวานปากหม้อล้อคู่
สาวซาอุซิตามฮอดบ้าน
เห็นห้องล่างเรือน
อ้ายอย่าเคลื่อนนำรบตามเขา
อ้ายอย่าเคลื่อนนำรบตามเขา
เห็นสุรายาเมา อย่าทำเป็นเฟีย
อย่าเพ้อจนลืมน้องลืมน้อง
เขาลืมน้อง...