เธอไม่เข้าใจ

เสาวลักษณ์ ลีละบุตร

ฉัน จะสูญจะเสีย ซัก เท่าไหร่
คง ไม่มี อะไร ให้เธอ ต้อง-จำ
เธอ เป็นคนไป
ฉัน เป็น-คน รับกรรม
จากการ ที่เธอ กระทำ
ฉัน ต้องช้ำ ต้อง ปวดใจ
เธอ ไม่เคยเข้าใจ ความ ว่างเปล่า
คน ที่ช้ำ ที่เหงา เขา-เป็น เช่นไร
ยิ่งเจอ วัน เวลา ที่ฟ้า-ฝน เป็นใจ
เธอ จะรู้ บ้างไหม
ฉัน ทำ-ไม มี น้ำ-ตา
เธอ ลอง-อยู่ คนเดียว
อย่าง ที่ ฉัน-อยู่
แล้ว จะรู้ ว่าอยู่ ก็เหมือน ตาย
ยาม เธอ ต้อง เคว้ง คว้าง
อย่างไร้ จุด-หมาย
แล้ว จะรู้ แก่ใจ ได้-ดี

เธอ ลอง-อยู่ คนเดียว
อย่าง ที่ ฉัน-อยู่
แล้ว จะรู้ ว่าอยู่ ก็เหมือน ตาย
ยาม เธอ ต้อง เคว้ง คว้าง
อย่างไร้ จุด-หมาย
แล้ว จะรู้ แก่ใจ ได้-ดี
แล้ว สุดท้าย จะมี น้ำ-ตา...