ไม่ยอม

เสาวลักษณ์ ลีละบุตร

เคยเป็นคน ที่ช้ำ สุดช้ำ
โดนเขาทำ เหยียบย่ำ ให้เจ็บใจ
ตัวเราเอง ต้องทุกข์ เกือบตาย
ต้องเสียใจ กับสิ่ง ที่แล้วมา
จนน้ำตา ที่มี มันแห้ง มันเลือนไป
จึงเข้าใจ ว่าชีวิต นั้นมีค่า
กว่าที่เรา จะต้อง มาคิด มาฟูมฟาย
มัวเสียดาย เจ็บปวดอะไร กันนักหนา
สิ่งที่มี มันคือ ตัวตน
ในตัวเรา เอง
ถูกรังแก คือตัวเราเอง ที่ยอมเจ็บ
อยู่เรื่อยมา
อย่าให้ใคร มาคอยบงการ
ให้เราเป็น ไป
ไม่มี ใคร จะมา ทำร้าย
ถ้าหากเรา ไม่-ยอม
 
 ทำไมเรา จะต้อง เจ็บช้ำ
ทนรับกรรม จากคน ที่โหดร้าย
ทำไมเรา เอาชีวิต ฝากไว้
ฝากหัวใจ กับคน ไม่เห็นค่า
ยืนขึ้นมา ขึ้นมา ด้วยขา ตัวเราเอง
ไม่ต้องเกรง ในเมื่อเขา ไม่นำพา
ชีวิตเรา จะฝาก กับเขา ไว้ทำไม
ตัดสินใจ เพื่อไถ่ ชีวิต เราคืนมา
สิ่งที่มี มันคือ ตัวตน
ในตัวเรา เอง
ถูกรังแก คือตัวเราเอง ที่ยอมเจ็บ
อยู่เรื่อยมา
อย่าให้ใคร มาคอยบงการ
ให้เราเป็น ไป
ไม่มี ใคร จะมา ทำร้าย
ถ้าหากเรา ไม่-ยอม
 
 สิ่งที่มี มันคือ ตัวตน
ในตัวเรา เอง
ถูกรังแก คือตัวเราเอง ที่ยอมเจ็บ
อยู่เรื่อยมา
อย่าให้ใคร มาคอยบงการ
ให้เราเป็น ไป
ไม่มี ใคร จะมา ทำร้าย
ถ้าไม่-ยอม
สิ่งที่มี มันคือ ตัวตน
ในตัวเรา เอง
ถูกรังแก คือตัวเราเอง ที่ยอมเจ็บ
อยู่เรื่อยมา
อย่าให้ใคร มาคอยบงการ
ให้เราเป็น ไป
ไม่มี ใคร จะมา ทำร้าย
ถ้าหากเรา ไม่-ยอม...