ฉันไม่มี

โบ สุนิตา ลีติกุล

มองดู ผู้คน
 ผ่านมา ผ่านไป
 ดูคน มากมาย
 เขามีพร้อม ทุกอย่าง
 ไปไหน ไปกัน กอดคอ ร่วมทาง
 เมื่อทุกข์ เมื่อร้อน
 คอยให้ ความหวัง
 คอยให้ ทุกอย่าง
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ตัว ของฉัน
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ใจ ของฉัน
 ท้องฟ้า ครึ้มฝน
 ผู้คน เหน็บหนาว
 ยังดี ที่เขา
 มีคนให้ ไออุ่น
 พายุ รุนแรง เส้นทาง มืดมน
 แต่เขา ก็มี อีกคน
 ที่คอย ให้แสง สว่าง
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ตัว ของฉัน
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ใจ ของฉัน

 ฉันร้อน ฉันหนาว
 ปวดร้าว เท่าไร
 ไม่เคย มีใคร
 เคียงข้างฉัน ซักคน
 ชีวิต เดินไป
 ท่ามกลาง ฝูงชน
 แต่รู้ บ้างไหม
 ไม่มี สักคน ให้ฉัน พักพิง
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ตัว ของฉัน
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ใจ ของฉัน
 เหลือคนเดียว
 ไม่มีใคร ไม่มีใคร ทั้งนั้น
 ฉันไม่มี
 ฉันไม่มี มีแต่ตัว ของฉัน
 โฮ๊ โฮโฮ โฮ่ โฮ๊ โฮโฮ โฮ่
 โฮโฮ่โฮ โฮโฮ โฮ่
 โฮ๊ โฮโฮ โฮ่ โฮ๊ โฮโฮ โฮ่
 โฮโฮ่โฮ โฮ่โฮ โฮ๊
 ฉันไม่มี ฉันไม่มี
 มีแต่ตัว ของฉัน
 โฮ ฉันไม่มี ฉันไม่มี
 มีแต่ใจ ของฉัน...