ครวญ
ซิกเซ็นซ์
เมื่ออยู่ริมฝั่งชล
ฉันยล ทุกยามเย็น
พักในร่มเงาไม้เอน
ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง
ตะวันใกล้จะ ลับแล้ว
เห็นเรือแจว อยู่ริมฝั่ง
เฝ้าแต่ครวญ แต่ครวญครวญหา
น้ำตาหลั่ง
จึงร้องสั่งอาลัย
เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ
แม้เรือ ลอยลำไป
พบคนที่เคยซึ้งใจ
ขอเรือ นำเธอมาให้ที
ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ
สายชลงาม ดังกำมะหยี่
โอ้ว่าดาว ว่าดาวดวงนั้น
แสงพลันริบหรี่
คงริบหรี่ เช่นเรา
เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ
แม้เรือ ลอยลำไป
พบคนที่เคยซึ้งใจ
ขอเรือ นำเธอมาให้ที
ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ
สายชลงาม ดังกำมะหยี่
โอ้ว่าดาว ว่าดาวดวงนั้น
แสงพลันริบหรี่
คงริบหรี่ เช่นเรา...
8422
หน้าส่วนตัว
