ช่างเขาเถิดนะหัวใจ

ธานินทร์ อินทรเทพ

ช่างเขาเถิด นะหัวใจ
เมื่อคนที่เรารักใคร่
ปันหัวใจแบ่งให้ชายอื่น
เขาไม่รักเรา
ก็เอารักของเรากลับคืน
ให้เขาไปหาคนอื่น
ตามชอบใจอย่าไปนึกถึง
ช่างเขาเถิด นะหัวใจ
เขาทำเราไว้อย่างไร
เขาก็จะได้อย่างนั้นวันหนึ่ง
ข้าวเปลือกเมล็ดเดียว
ไก่มองว่างามสุดซึ้ง
พลอยสวยกระดังทองหนึ่ง
ไม่พอดึงสะดุดหัวใจ
ร้องไปเถิด
ถ้าร้องเพื่อล้างลูกตา
เพื่อหลับแล้วตื่นขึ้นมา
ลูกตาจะได้สวยใส
แต่ถ้าร้อง เพื่อให้เขามาอาลัย
อายตัวเองบ้างนะใจ
เขาจะว่าได้ไม่มีน้ำยา
ช่างเขาเถิด ปล่อยเขาไป
จงล้างขัดถูห้องใจ
ให้นวลใยผ่องใสดีกว่า
เผื่อวันหน้ามี
คนดีๆมาเยือนชายคา
จะได้ไม่ต้องเห็นหน้า
ใครยื่นมาเกะกะหัวใจ
 
ช่างเขาเถิด
ปล่อยเขาไป
จงล้างขัดถูห้องใจ
ให้นวลใยผ่องใสดีกว่า
เผื่อวันหน้ามี
คนดีๆมาเยือนชายคา
จะได้ไม่ต้องเห็นหน้า
ใครยื่นมาเกะกะหัวใจ...