เพื่อนขี้อ้อน

ธานินทร์ อินทรเทพ

เดี๋ยวนี้ เขามี
 คนรัก ใหม่
 เขาลืม ว่าเรา เป็นใคร
 เขาจำ ไม่ได้ แม้ชื่อ
 เหมือนคน ไม่รู้ จักกัน
 เป็นไป ได้หรือ
 นี่แหละหนา คนซื่อ ของเรา
 ก็คิดถึงบ้าง ภาษา เพื่อน
 ที่เคย ร่วมชาย คาเรือน
 แล้วกลาย เป็นเหมือน ของเก่า
 ห้ามเรา ไม่ให้พบ ก็พอหลบเอา
 แต่อย่าห้ามเรา ให้ร้อง ไห้
 เป็นธรรมดา
 คนทิ้ง กับคนถูกทิ้ง
 มันต่างกันยิ่ง
 ในความ รู้สึกทั่วไป
 เขาเหมือนทิ้ง กองขยะกองใหญ่
 แต่เรา เหมือนทิ้งหัวใจ
 สิ้นไป หมดทั้งชีวา
 ก็ขอให้ไป ได้ดีมีสุข
 ถึงเรา จะต้องทนทุกข์
 มินาน คงตายพ้นหน้า
 เสียดายก็เพียง เวลาผ่านมา
 ปลูกผักปลูกหญ้า
 ขาย ยังได้เงิน
  
 ก็ขอให้ไป ได้ดีมีสุข
 ถึงเรา จะต้องทนทุกข์
 มินาน คงตายพ้นหน้า
 เสียดายก็เพียง เวลาผ่านมา
 ปลูกผักปลูกหญ้า
 ขาย ยังได้เงิน...