เพื่อนรักเพื่อนแค้น

นิตยา บุญสูงเนิน

ดั่งฟ้าฟาดโครม
จู่โจมลงที่ใจ
เป็นใครก็ใคร ต้องช้ำใจถ้าเป็นฉัน
เพื่อนรักกับคน รักฉันเขาร่วมกัน
หลอกลวงฉัน แอบรักกัน ฉันเพิ่งรู้
หนึ่งมิตรใกล้ชิด
กลับคิดเป็นศัตรู
หากใครเขารู้ จะอดสูสักเพียงไหน
ร้องไห้ไม่ออก บอกใครก็ไม่ได้
ก็มันอาย เธอก็ใจร้าย สิ้นดี
เพื่อนรักเพื่อนแค้น แฟนเรา
ช่วยกันเผาเรือน
เจ็บนี้ ไม่มีวันเลือน
ดั่งถูกเฉือน กระชากใจ
นี่หรือ น้ำใจของคน
ที่แสนรัก และเพื่อนแท้
ไม่แคร์ ไม่คิด ไม่สนสิ่งใด
มันคือแค้นใดกันเล่า
ที่เธอกับเขา ต้องการเอาคืน
ทำให้พอใจ
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
ทำกันให้พอ
 
 หนึ่งมิตรใกล้ชิด
กลับคิดเป็นศัตรู
หากใครเขารู้ จะอดสูสักเพียงไหน
ร้องไห้ไม่ออก บอกใครก็ไม่ได้
ก็มันอาย เธอก็ใจร้าย สิ้นดี
เพื่อนรักเพื่อนแค้น แฟนเรา
ช่วยกันเผาเรือน
เจ็บนี้ ไม่มีวันเลือน
ดั่งถูกเฉือน กระชากใจ
นี่หรือ น้ำใจของคน
ที่แสนรัก และเพื่อนแท้
ไม่แคร์ ไม่คิด ไม่สนสิ่งใด
มันคือแค้นใดกันเล่า
ที่เธอกับเขา ต้องการเอาคืน
ทำให้พอใจ
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
นี่หรือ น้ำใจของคน
ที่แสนรัก และเพื่อนแท้
ไม่แคร์ ไม่คิด ไม่สนสิ่งใด
มันคือแค้นใดกันเล่า
ที่เธอกับเขา ต้องการเอาคืน
ทำให้พอใจ
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
ทำกันให้พอ
ไม่ต้องถามว่าเจ็บ แค่ไหน
ทำกันให้พอ...