ลาแล้วภูพิงค์

บุษยา รังสี

โอ้เคยภิรมย์ สุขสมจินต์
แผ่นฟ้าแผ่นดิน เชียงใหม่
ขวัญข้า คือดอยสุเทพเด่นไกล
ภู พิงค์นั่นไง
ชีวิตแห่งเรา
ไม่ลืมร้างรา สามัคคี
ที่สวนดอกนี้ ไงเล่า
สายธารห้วยแก้วเย็นใสดั่งเงา
เหมือน ใจพวกเรา
ใสเย็นดั่งธาร
ทอง กวาวเหมือนความฝัน
ร่วงพลัน เตือนถึงวันคืนผ่าน
อยู่กันมานาน
ร่วมมิตรสราญ
สราญ สดใส
แต่วันนี้ไปไม่เหลือเลย
ลาแล้วที่เคย เชยใกล้
ขอลา โอ้ลาที่รักแห่งใจ
ถึงกายห่างไป
ฝังใจไม่เลือน

โอ้เคยภิรมย์ สุขสมจินต์
แผ่นฟ้าแผ่นดิน เชียงใหม่
ขวัญข้าคือดอยสุเทพเด่นไกล
ภู พิงค์นั่นไง
ชีวิตแห่งเรา
ไม่ลืมร้างรา สามัคคี
ที่สวนดอกนี้ ไงเล่า
สายธารห้วยแก้วเย็นสวยดั่งเงา
เหมือนใจพวกเรา ใสเย็นดังธาร
ทอง กวาวเหมือนดังฝัน
ร่วงพลันเตือนถึงดังคืนผ่าน
อยู่กันมานาน
ร่วมมิตรสหาย
สราญ สดใส
แต่วันนี้ไปไม่เหลือเลย
ลาแล้วที่เคย เชยใกล้
ขอลา โอ้ลาที่รักแห่งใจ
ถึงกายห่างไป
ฝังใจไม่เลือน...